Κυριακή 4 Απριλίου 2010

KAΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ

ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙΣ / ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ

Οχι,δεν ειμαι φιλος της εκκλησιας ,ουτε των κοιλαραδων παπαδων της. Ουτε μου αρεσει η ταπεινοτητα των πιστων ,ουτε η ιδεα πως υπαρχει καποια ανωτερη δυναμη εξω απο εμας που κατεχει τη μοιρα του κοσμου στα χερια της .
Η τυχη της ζωης μας βρισκεται αποκλειστικα στα χερια μας ,αρκει να την αρπαξουμε. Κι ομως καταλαβαινω απολυτα την επιθυμια των ανθρωπων να πιαστουν απο καπου. Η ανασταση ,μακρια και περα απο θρησκοληπτες δοξασιες , ειναι ενα μηνυμα ζωης. Ειναι η εσωτερικη αναγεννηση καθε ανθρωπου που νικαει τους καθημερινους ''θανατους'' των δυσκολιων και των απογοητευσεων που συχνα πλημμυριζουν την ψυχη μας.
Ειναι η πιστη για την εσωτερικη δυναμη που βρισκεται στιν καθενα μας ,αρκει να μη τη λησμονει . Οπως λεει και μια ρωσικη παροιμια ''επιτρεπεται να πεσεις ,επιβαλλεται να σηκωθεις''.
Οποιος πει πως η ζωη ειναι ευκολη ,ειναι μεγαλος ψευτης. Οσοι ζουν αληθινα ,ξερουν καλα οτι η ζωη ειναι μια διαρκης αντιφαση, πονος -χαρα -μελαγχολια -γελιο -σιωπη -σκεψεις- χαμογελα, ανθρωπινες καταστασεις που προκυπτουν απο μια ακαταπαυστη τυχαιοτητα συμβαντων και ως φυσικη συνεπεια καποιων επιλογων...
Υπαρχουν μερες που δεν θελεις να σηκωθεις απο το κρεβατι , μερες που βουλιαζεις σε αδιαξοδικες σκεψεις, μερες που θεωρεις οτι περνουν βασανιστικα ασκοπα.
Κι ομως καθε μερα ειναι μια υπεροχη ευκαιρια..Ισως εχουμε παραπαρει τη ζωη στα σοβαρα και δεν ρισκαρουμε να ανακαλυψουμε τις χαρες που μπορει να κρυβονται στις πιο μεγαλες πραξεις ,αλλα ακομα και σε μια ''ασκοπη'' βολτα μιας ηλιολουστης μερας.
Και παντα με την πεποιθηση πως οτι ''χανουμε'' ειναι στο χερι μας να το ξανακερδισουμε. Απλα η συναισθηση της απωλειας μας υπενθυμιζει πως μερικα προσωπα ειναι μοναδικα.
Ετσι λοιπον ,καθε πρωινο ξυπνημα και μια ανασταση ,μια ευκαιρια για κατι καινουργιο,μια ανανεωση του συμβολαιου της ζωης και μια υποσχεση συντομου ανταμωματος αγαπημενων προσωπων..
Μεσα απο αυτην την οπτικη καλη ''ανασταση'' σε ολους.

Γιώργος
.

1 σχόλιο:

Ροβίνα Άλμπα είπε...

...Μην αφαιρείς από τους ανθρώπους το μαγικό στοιχείο.Ο Θεός είναι ένα περίεργο στοίχημα...Οι τελετουργίες έχουν ένα δυνατό μαγικό στοιχείο, θα μπορούσαν να είναι η δυνατότητα μιας μαγικής μέθεξης με πράγματα που παραμένουν ασύληπτα . Με συγκινεί και με ενθουσιάζει ένας άνθρωπος που την ώρα που πέφτει το φως της μέρας υψώνει τα χέρια του στον ορίζοντα και ψέλνει τραγούδια που εκφράζουν πόθους ψυχής ή μπορεί απλά να βγάζει φθόγγους δοξαστικούς κι ένας μεγάλος πόθος είναι να είμαστε παιδιά του Θεού, όχι ταπεινοί πιστοί.Ο Θεός είναι πόθος περηφάνειας...Θα μπορούσε να είναι.

Χωρίς παρεξήγηση..

1.Κάθε ανάρτηση του blog εκφράζει μονάχα τον αρθρογράφο της_
2.Κάθε ιστορική αναφορά που παρατίθεται στο blog εχθρεύεται τις διαδρομές του πατριωτικού σπαραγμόύ ή της υπερηφάνειας._

.
Powered By Blogger