Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

ΥΠΟΘΕΣΗ 'ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΥ' ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Επιστολή-απάντηση στα δημοσιεύματα του Τύπου

Είμαι ένας απο τους τρεις που φωτογραφίζονται απο τα παπαγαλάκια της ασφάλειας(Τριανταφυλλόπουλο, Γ. Σουλιώτη κ.α.), ως υπαίτιος για το "εργατικό ατύχημα" που συνέβη στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο στο απεργιακό συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου.
Οι δημοσιογράφοι ανακοινώνουν ότι ο εισαγγελέας μου έχει απαγγείλει τις εξής κατηγορίες:
Απρόκλητες σωματικές βλάβες: Ας μας πεί ο Παναγόπουλος τι έχει κάνει, πέρα απο το να καλύπτει αφεντικά και εργολάβους, για τους χιλιάδες εργάτες που σακατεύονται καθημερινά στα στρατόπεδα της μισθωτής εργασίας και για τους δεκάδες νεκρούς στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Έτσι κι αλλιώς, αποκαλύφθηκε περίτρανα ο ρόλος του μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονική επίθεση σε βάρος της Κωνσταντίνας Κούνεβα, καθώς όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες διαπλέκονταν με τους μεγαλοεργολάβους, κάλυπταν με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους το καθεστώς σκλαβιάς και τρομοκρατίας που επικρατεί στους χώρους της δουλειάς, και ειδικότερα στο χώρο του καθαρισμού. Μην ξεχνάμε ότι η εργολαβία καθαρισμού του κτιρίου της ΓΣΕΕ έχει δοθεί σε μία από αυτές εταιρείες.
Διατάραξη κοινής ειρήνης: Ειμαι αναρχικός και δεν αποδεχομαι καμια ειρήνη μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών, καταπιεσμένων και καταπιεστών. Το κράτος και το κεφάλαιο έχουν κηρύξει απο καιρό τον πόλεμο στην κοινωνία, και σε αυτον τον πόλεμο έχω πάρει θέση εναντίον τους. Σε αυτόν τον κοινωνικό-ταξικό πολεμο ο Παναγοπουλος αποτελει τον έμμισθο υπάλληλο των αφεντικών. Επαγγελματίας συνδικαλιστής, επίδοξος βουλευτής, άξιος αντικαταστάτης του -βουλευτή και πρώην υπουργού- Πρωτόπαππα και του Πολυζωγόπουλου, οι οποίοι ως ανταμοιβή για το ξεπούλημα των εργατικών αγώνων έλαβαν διάφορα κομματικά και κρατικά αξιώματα. Έτσι κι αλλιώς, η ΓΣΕΕ δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, "συνομοσπονδία εργατών", αλλά μια θυγατρική εταιρεία του ΣΕΒ, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο του αναχώματος στις κοινωνικές εκρήξεις και του διαμεσολαβητή για τη νομιμοποίηση των επιταγών των αφεντικών. Το ρόλο της ανέδειξε, γι' ακόμη μια φορά, η εξέγερση του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια της οποίας η ΓΣΕΕ ακύρωσε προγραμματισμένη της διαδήλωση, ενώ δεν κήρυξε ούτε μια απεργία σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους χιλιάδες εξεγερμένους. Έχω διαταράξει την "κοινή ειρήνη" πάμπολλες φορές. Μία από αυτές ήταν και η 17η του Δεκέμβρη του 2008, όταν εξεγερμένοι εργάτες, και όχι μόνο, οικειοποιηθήκαμε το κεντρικό κτίριο της ΓΣΕΕ και ξεβολέψαμε τον Παναγόπουλο από το πολυτελές γραφείο του και τη δερμάτινη καρέκλα του.
Εξύβριση: Θεωρώ ότι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες συνδικαλιστές δεν είναι τίποτε άλλο από ΑΛΗΤΕΣ-ΛΕΡΕΣ-ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.

Υ.Γ.1: Είμαι αναρχικός και, ως εκ τούτου, έχω επιλέξει να συμμετέχω -εκτός των άλλων- στο Πρωτοβάθμιο "Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στο χώρο του επισιτισμού", γιατί θεωρώ ότι μόνο μέσω της αυτοοργανωμένης δράσης των ίδιων των υποκειμένων μπορεί να ανατραπεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.Η μόνη σχέση που θα μπορούσα εγώ προσωπικά, αλλά και το σωματείο στο οποίο συμμετέχω, να έχουμε με τον ξεπουλημένο, καθεστωτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ είναι εχθρική.
Υ.Γ.2: Όσο για τον κύριο Τσίπρα, που κόπτεται μην κακοχαρακτηριστεί, επιβεβαιώνω ότι, όντως, είναι καλό παιδί και τίποτα περισσότερο από αριστερό δεκανίκι του καθεστώτος.
Υ.Γ.3: Ο κύριος Πάγκαλος οφείλει και σε μένα μια δημόσια συγγνώμη, καθώς δεν είχα, δεν έχω και δεν θα έχω ποτέ απολύτως καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δ.Β.

ΕΝ ΔΥΟ - ΕΝ ΔΥΟ

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΥΝΟΣΟΥΡΑΣ

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ


1. Στη βάση του όρμου του Αμπελακίου, μεταξύ των δύο ακρωτηρίων της Πούντας και της Κυνόσουρας καταλαμβάνει μεγάλη έκταση το αρχαίο λιμάνι της Σαλαμίνας των κλασσικών χρόνων του 5ου και 4ου αιώνα π.Χ. Εκεί βρίσκονται εκτεταμένες ναυπηγικές εγκαταστάσεις και εμφανίζεται σε περιόδους άμπωτης ο δρόμος των τριήρεων, όπου εκεί κατασκεύαζαν και επισκεύαζαν τις πολυάριθμες τριήρεις τους οι Αθηναίοι. Είναι εύλογο ότι στην ευρύτερη υποθαλάσσια περιοχή υπάρχουνε μεταλλικά αντικείμενα (έμβολα των καραβιών, πολεμικά αντικείμενα, κ.α.) ως αποτέλεσμα της ναυμαχίας.


2. Στο Καμινάκι, στη περιοχή του γνωστού ασβεστοκάμινου, υπάρχει τάφος, μάλλον των κλασσικών χρόνων, ο οποίος πρέπει να θεωρηθεί ότι ανήκει στο εκτεταμένο νεκροταφείο της πόλης των κλασσικών χρόνων.


3. Στη κορυφή του τέλους της δυτικής άκρης της Κυνόσουρας, στη περιοχή Λιμνιώνα είχαν ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια διάνοιξης δρόμου δύο θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι, οι οποίοι δείχνουν ότι η αρχαιολογική χρήση του χώρου δεν ήταν μόνο στα κλασσικά χρόνια.


4. Στη τοποθεσία Μαγούλα, όπου και ο τύμβος των Σαλαμινομάχων, υπάρχουν γύρω του τρεις ταφικοί περίβολοι καθώς και κιβωτιόσχημοι τάφοι των τελών του 5ου αιώνα και πρέπει να θεωρηθούν ότι ανήκουνε κι αυτοί στην εκτεταμένη νεκρόπολη της αρχαία πόλης.


5. Βόρεια του Τύμβου, και σε μικρή απόσταση από αυτόν, υπάρχει τα ερείπια του ιερού της Λιμενοσκόπου Αρτέμιδος, το οποίο επόπτευε την είσοδο και έξοδο των Αθηναϊκών πλοίων στο αρχαίο Λιμάνι.


6. Ανατολικά του τύμβου και στην ενδοχώρα του, συναντάτε νεολιθικός οικισμός, άγνωστος στους αρχαιολόγους, καθώς και στη βραχώδη ακτή του συναντάτε λαξευτός χώρος ελλιμενισμού σκαφών παρόμοιο με αυτό που υπάρχει στη νησίδα του Πέρανι (βλ. Δ.Ι. Πάλλα, αρχαιολογικές επισημάνσεις στη Σαλαμίνα).

7. Στην ίδια περιοχή, συναντώνται πλήθος λαξευμάτων και οπών που μάλλον είχαν κάποια χρήση λατρευτική ή άλλου είδους.

8. Σε παλαιούς χάρτες στη μέση περίπου του ακρωτηρίου της Κυνόσουρας, όπου το σημερινό λατομείο του ΟΛΠ, σημειώνεται ότι υπήρχε ναός του Κυχρέα. Το μνημείο αυτό έχει καταστραφεί. Παρόλα αυτά έχει εντοπιστεί λαξευτός βωμός λατρευτικού χαρακτήρα που πρέπει να συνδέεται με τη λατρεία του μνημείου αυτού και αγνοείται κι αυτός από τους αρχαιολόγους.

9. Αρκετοί παλαιοί χάρτες σημειώνουν το ακρωτήριο της Κυνόσουρας ως Τροπαία Άκρα. Πράγματι στο άκρο της υπάρχει ένας τεράστιος κυβόλιθος ως απομεινάρι του μνημείου νίκης της ναυμαχίας. Επίσης γύρω από το κυβόλιθο υπάρχουνε ίχνη τα οποία οριοθετούν τη βάση του μνημείου.

πιθανή αναπαράσταση του μνημείου νίκης


10. Σύμφωνα με ανακοινώσεις του αρχαιολόγου Γιάννου Λώλου στο ΒΑ άκρο της νησίδας Αταλάντης, σε κοντινή απόσταση από το Άκρο της Κυνόσουρας, συναντώνται ίχνη θεμελιώσεων και πλήθος οστράκων κλασσικής περιόδου που δείχνουν ότι και στη νησίδα αυτή υπήρχε κάποιο σχετικό μνημείο, ίσως σε ανάμνηση της ναυμαχίας.


ΥΓ: Τα στοιχεία, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά, δεν έχουν καμία εθνικοπατριωτική διάθεση ή επιθυμία επιβεβαίωσης της τρισχιλιετούς ελληνικότητας η οποία επιβιώνει μονάχα σε επικίνδυνα φαντασιακά. Η καταγραφή αυτή, το μόνο που επιδιώκει είναι να συνεισφέρει στην εκδίωξη του ΟΛΠ και των ναυπηγείων που ως συγκοινωνούντα δοχεία λυμαίνονται το πολιτισμό του νησιού της Σαλαμίνας.


Περιοδικό Βάκιλος

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΠΕΤΡΑ


Η είσοδος μιας εποχής, να όπως τώρα της άνοιξης, ξυπνά ενθουσιασμούς που σου φαίνονται καινούργιοι, όπως καινούργια σου φαίνονται κάθε άνοιξη τα άνθη στα κλαδιά των δέντρων, οι παπαρούνες κι εκείνος ο άγριος βίκος με τα αμέτρητα μοβ λουλουδάκια και δεν σου θυμίζουν τα περσινά αλλά ξαφνικά σε ακούω να λες.

-Κοίτα άνθισε η αμυγδαλιά. Μα τι ωραία που είναι αυτά τα μοβ λουλουδάκια. Κοίτα, κοίτα κι αυτά τα ροζ…μα που το βρίσκουν τόσο χρώμα, τέτοια λάμψη και φυτρώνουν τόσο εύκολα στις άκρες των δρόμων, σχεδόν πάνω στην πέτρα.

Και κοιτάζω το πρόσωπό σου, και χαίρεσαι, λάμπει σαν να είναι η πρώτη φορά που βλέπεις την άνοιξη.

Σε κοιτάζω καλύτερα. Ναι, ναι, τον διακρίνω αυτόν τον φόβο αν και τον κρύβεις καλά εκεί στις άκρες των ματιών σου.

Ο φόβος… Μην έρθει κάποια άνοιξη, μην δεις τα ανθισμένα δέντρα κι αυτά τα μικρά μοβ και ροζ λουλουδάκια και πεις.

-Ε πάλι τα ίδια, άντε ήρθε πάλι η άνοιξη, όμοια με την περσινή.

Κι είναι η κούραση αυτή σημάδι πως ετοιμάζεσαι για άλλους κόσμους, πως το μυαλό σου θα διαταράξει τα μέχρι τώρα όριά σου και δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει. Σε κούρασαν οι φιλοσοφίες των ανθρώπων ,σε κούρασαν εκείνοι οι φιλόσοφοι που ετοιμάζουν πρόθυμους και ενθουσιώδης στρατιώτες , νεκρούς για τα πεδία των μαχών, σε κούρασαν κι εκείνοι οι άλλοι φιλόσοφοι που συναρπάζουν κάποιους λίγους που γι’ αυτούς δεν στήνονται μνημεία ,γι’ αυτούς σε κάποιες μοναχικές κάμαρες, ακούγονται μικροί αδύναμοι θρήνοι ,σε κούρασε η σκέψη πως τα χρόνια που περνούν κι αυτά που θα έρθουν δεν φαίνονται να έχουν καμιά χαρά για σένα.

Σου φαίνεται πως σύντομα θα την πάρεις την απόφαση. Θα περιφρονήσεις τα πάντα και θα περιμένεις το τέλος ανάμεσα στους τοίχους κάποιου σπιτιού. Θα κλείσεις και τα παράθυρα γιατί η θέα τώρα απλά κουράζει τα μάτια σου. Δεν θα ακούς ούτε ραδιόφωνο, ούτε τηλεόραση, θα περιφρονήσεις και τα βιβλία και σκέφτεσαι πως αν ήσουν στην εποχή των στυλιτών, θα γινόσουν ένας στυλίτης. Μα τι λες τώρα…Δεν υπήρξαν πιο εγωιστικά πλάσματα από τους στυλίτες. Εκεί μπροστά στα μάτια όλων των ανθρώπων είχαν το ασίγαστο πάθος να αποδείξουν την αγιότητά τους, την τόσο σκληρή διαφορετικότητά τους.

Δεν μου κάνουν οι στυλίτες σκέφτεσαι, καθώς κατηφορίζεις την Αγίου Κωνσταντίνου. Στρίβεις στην Μενάνδρου. Απόγευμα.

Κοίτα εκεί στην άκρη στο τοιχάκι. Ένα νέο παιδί γύρω στα 17. Φιγούρα αδύνατη, χαρακτηριστικά λεπτά, ψηλό, κάποτε όμορφο. Τώρα στον κόσμο του, ξύνει με τα λεπτοκαμωμένα δαχτυλάκια του αργά-αργά τις μικρές πληγές στο κεφάλι του.

Λυπάσαι, λυπάσαι τόσο πολύ…Να που λειτουργεί η ευαίσθητη καρδιά σου…(Μετά από λίγο καιρό αυτό που θα θυμάσαι πιο έντονα θα είναι αυτή σου η λύπη και ανομολόγητα θα χαίρεσαι για την καλοσύνη σου, για την τόσο, μα τόσο ευαίσθητη καρδιά σου, αλλά ακόμα αυτό δεν το ξέρεις).

Ξαφνιάζεσαι γι’ αυτή την «αιφνίδια καλοσύνη» της καρδιάς σου.

Μη φοβάσαι… Μάλλον πήρες παράταση.

Μετά από δυο μέρες.

-Ε, λοιπόν δεν μπορούσα να φανταστώ πως σ’ αυτό το πέτρινο βουνό θα φύτρωναν τόσα πολλά λουλούδια. Κοίτα…κοίτα πόσο όμορφα είναι αυτά τα μικρά ροζ και μόβ λουλουδάκια..

Κι όλο χαρά , μου φάνηκε πως χοροπήδησες κιόλας..

-Να και μια παπαρούνα. Είναι η πρώτη παπαρούνα που βλέπω.

Περπατάς ψηλά στο Πανόραμα των Σεληνίων και είναι σίγουρο πως ήρθε η άνοιξη…ήρθε η άνοιξη και όχι ήρθε και πάλι η άνοιξη….


Ροβίνα Άλμπα


Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

ΚΥΝΟΣΟΥΡΑ

Ψώνιζαν οι αρχαίοι απ' το Κανάκη;
Αναρωτιόμαστε πόσοι είναι σε θέση να απαντήσουνε όχι.

1.Η ιστορία της Σαλαμίνας δε δικαιώνεται με τη τοποθέτηση δύο πολεμοχαρών αγαλμάτων πάνω σε ένα πλάτωμα διότι η ιστορία είναι πρωτίστως γνώση κι όχι επετειακό προσκύνημα.
2.Η ιστορία της Σαλαμίνας δεν εξαντλείται στην ναυμαχία της. Άραγε έχεις επισκεφθεί ποτέ το Κυκλοτερές στις Κολώνες; Τη Mυκηναϊκή ακρόπολη στα Κανάκια; Το νεολιθικό οικισμό του Γκίνανι; Το σπήλαιο του Ευριπίδη;
3.Η ιστορία της Σαλαμίνας δε δικαιώνεται όταν συνδέεται με εθνικοπατριωτικές ρητορείες και την υπερασπίζονται άνθρωποι που φτάνουν στα όρια του νεοφασισμού και μάλιστα μέσω επικίνδυνων τηλεοπτικών πάνελ.
4.Η ιστορία της Σαλαμίνας δε δικαιώνεται όταν οι δήμαρχοι δεν είναι τίποτα παραπάνω από γραφειοκρατικοί εκπρόσωποι του ντόπιου πληθυσμού προς τις κεντρικές κομματικές παρατάξεις κι εσύ εξακολουθείς να τους υποστηρίζεις.
5.Η ιστορία της Σαλαμίνας δε δικαιώνεται όσο οι ναυπηγοεπισκευαστικοί καταπατητές της περιοχής της Κυνόσουρας εξακολουθούν να χρηματοδοτούν δήμαρχους διαιωνίζοντας την ασυδοσία.
6.Η ιστορία της Σαλαμίνας δε δικαιώνεται όσο ο νόμος θα υπάρχει για να διατηρούν τα κέρδη τους οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές κι όσο εσύ πιστεύεις πως ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Ότι είναι νόμιμο, τις περισσότερες φορές, είναι ασφυκτικό.
7.Η ιστορία της Σαλαμίνας δε δικαιώνεται όσο η ανάδειξη του αρχαίου πολιτισμού μετριέται σε κέρδος από τα τουριστικά εισιτήρια που επιβάλλει το ληστρικό κράτος.

Στο κάτω-κάτω καμια ιστορία δε ζητάει δικαίωση. Η ιστορία εξακολουθεί να γράφεται τώρα ενώ εσύ δηλώνεις απών.

Σχόλιαστής στο salamina-press
Χωρίς παρεξήγηση..

1.Κάθε ανάρτηση του blog εκφράζει μονάχα τον αρθρογράφο της_
2.Κάθε ιστορική αναφορά που παρατίθεται στο blog εχθρεύεται τις διαδρομές του πατριωτικού σπαραγμόύ ή της υπερηφάνειας._

.
Powered By Blogger