Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

ΥΠΟΘΕΣΗ 'ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΥ' ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Επιστολή-απάντηση στα δημοσιεύματα του Τύπου

Είμαι ένας απο τους τρεις που φωτογραφίζονται απο τα παπαγαλάκια της ασφάλειας(Τριανταφυλλόπουλο, Γ. Σουλιώτη κ.α.), ως υπαίτιος για το "εργατικό ατύχημα" που συνέβη στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο στο απεργιακό συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου.
Οι δημοσιογράφοι ανακοινώνουν ότι ο εισαγγελέας μου έχει απαγγείλει τις εξής κατηγορίες:
Απρόκλητες σωματικές βλάβες: Ας μας πεί ο Παναγόπουλος τι έχει κάνει, πέρα απο το να καλύπτει αφεντικά και εργολάβους, για τους χιλιάδες εργάτες που σακατεύονται καθημερινά στα στρατόπεδα της μισθωτής εργασίας και για τους δεκάδες νεκρούς στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Έτσι κι αλλιώς, αποκαλύφθηκε περίτρανα ο ρόλος του μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονική επίθεση σε βάρος της Κωνσταντίνας Κούνεβα, καθώς όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες διαπλέκονταν με τους μεγαλοεργολάβους, κάλυπταν με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους το καθεστώς σκλαβιάς και τρομοκρατίας που επικρατεί στους χώρους της δουλειάς, και ειδικότερα στο χώρο του καθαρισμού. Μην ξεχνάμε ότι η εργολαβία καθαρισμού του κτιρίου της ΓΣΕΕ έχει δοθεί σε μία από αυτές εταιρείες.
Διατάραξη κοινής ειρήνης: Ειμαι αναρχικός και δεν αποδεχομαι καμια ειρήνη μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών, καταπιεσμένων και καταπιεστών. Το κράτος και το κεφάλαιο έχουν κηρύξει απο καιρό τον πόλεμο στην κοινωνία, και σε αυτον τον πόλεμο έχω πάρει θέση εναντίον τους. Σε αυτόν τον κοινωνικό-ταξικό πολεμο ο Παναγοπουλος αποτελει τον έμμισθο υπάλληλο των αφεντικών. Επαγγελματίας συνδικαλιστής, επίδοξος βουλευτής, άξιος αντικαταστάτης του -βουλευτή και πρώην υπουργού- Πρωτόπαππα και του Πολυζωγόπουλου, οι οποίοι ως ανταμοιβή για το ξεπούλημα των εργατικών αγώνων έλαβαν διάφορα κομματικά και κρατικά αξιώματα. Έτσι κι αλλιώς, η ΓΣΕΕ δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, "συνομοσπονδία εργατών", αλλά μια θυγατρική εταιρεία του ΣΕΒ, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο του αναχώματος στις κοινωνικές εκρήξεις και του διαμεσολαβητή για τη νομιμοποίηση των επιταγών των αφεντικών. Το ρόλο της ανέδειξε, γι' ακόμη μια φορά, η εξέγερση του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια της οποίας η ΓΣΕΕ ακύρωσε προγραμματισμένη της διαδήλωση, ενώ δεν κήρυξε ούτε μια απεργία σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους χιλιάδες εξεγερμένους. Έχω διαταράξει την "κοινή ειρήνη" πάμπολλες φορές. Μία από αυτές ήταν και η 17η του Δεκέμβρη του 2008, όταν εξεγερμένοι εργάτες, και όχι μόνο, οικειοποιηθήκαμε το κεντρικό κτίριο της ΓΣΕΕ και ξεβολέψαμε τον Παναγόπουλο από το πολυτελές γραφείο του και τη δερμάτινη καρέκλα του.
Εξύβριση: Θεωρώ ότι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες συνδικαλιστές δεν είναι τίποτε άλλο από ΑΛΗΤΕΣ-ΛΕΡΕΣ-ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.

Υ.Γ.1: Είμαι αναρχικός και, ως εκ τούτου, έχω επιλέξει να συμμετέχω -εκτός των άλλων- στο Πρωτοβάθμιο "Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στο χώρο του επισιτισμού", γιατί θεωρώ ότι μόνο μέσω της αυτοοργανωμένης δράσης των ίδιων των υποκειμένων μπορεί να ανατραπεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.Η μόνη σχέση που θα μπορούσα εγώ προσωπικά, αλλά και το σωματείο στο οποίο συμμετέχω, να έχουμε με τον ξεπουλημένο, καθεστωτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ είναι εχθρική.
Υ.Γ.2: Όσο για τον κύριο Τσίπρα, που κόπτεται μην κακοχαρακτηριστεί, επιβεβαιώνω ότι, όντως, είναι καλό παιδί και τίποτα περισσότερο από αριστερό δεκανίκι του καθεστώτος.
Υ.Γ.3: Ο κύριος Πάγκαλος οφείλει και σε μένα μια δημόσια συγγνώμη, καθώς δεν είχα, δεν έχω και δεν θα έχω ποτέ απολύτως καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δ.Β.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

synainesh telos

Ανώνυμος είπε...

είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει... ψηφίζουμε κάποιους ανθρώπους για να μας εκπροσωπούν και να αποφασίζουν αυτά που θέλουμε για όλους. Ψηφίζουμε συνδικαλιστές για να μας προστατεύουν∙ να προστατεύουν αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που δυστυχώς πρέπει να δουλεύει για να κάθονται οι άλλοι. Εκείνοι μας ξεπουλούν καθημερινά χωρίς ενδοιασμούς και το βλέπουμε όλοι, το βλέπουμε δίπλα μας, επάνω μας, απέναντι ενώ συνεχίζουμε με πείσμα το έργο μας. Δεν υπάρχουν λέξξεις για να συγκριθούν με την οργή που προκαλεί αυτή η ξεροκεφαλιά. Δε βγαίνουμε στους δρόμους, δε φωνάζουμε, δε βάζουμε φωτιά, δε βάζουμε όρια στην εκμετάλλευση του κορμιού μας, ξεπερνάμε καθημερινά τα όρια των δυνατοτήτων μας για να μη τους λείψει τίποτα. Κι εκείνοι μεγαλώνουν και μεγαλώνουν και θέλουν ακόμα πιο πολλά, πιο πολλά… Κι εμείς ψάχνουμε τρόπους για να ικανοποιήσουμε τις «ανάγκες» τους. Δε σταματάμε πουθενά, δε βλέπουμε τίποτα, δεν ακούμε τίποτα, δε θ’ αλλάξει τίποτα, μάλλον κάτι κάνουμε λάθος…

Ανώνυμος είπε...

ένα παραλήρημα η αλήθεια.

ίσως κάτι κάνουμε λάθος, αν υπήρχε ένας κοινός νους δε θα ανεχόταν τέτοιες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία.
κι είναι καλύτερα να πιστεύουμε τούτο παρά να εντοπίζουμε την αιτία στο να λέμε πως οι αντιστεκόμενοι είναι απλά λίγοι. δε μου φτάνει. στο παράδειγμά μας: όλοι ξέρουμε πως ο προστάτης, κατά τα άλλα, των εργατών παναγόπουλος κάνει πολιτική καριέρα με σκοπό να εκλεχθεί βουλευτής, όπως και οι προκατόχοι του άλλωστε, εξαργυρώνοντας τις θυσίες της συναίνεσης και της συμφιλίωσης που προσφέρει στα αφεντικά, από το τωρινό πόστο του. αυτή η αλήθεια δε μπορεί να γίνει κατανοητή ευρύτερα; σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο που η αλήθεια έχει γίνει κτήμα μας κι απλά αναμένουμε, αναζητούμε το τρόπο. ίσως τελικά δε κάνουμε κάποιο λάθος απλά φτιάχνουμε τα προσχέδια, με το οργισμένο πράττειν να πλησιάζει. ζέσταμα κοινώς.

σ.

Ροβίνα Άλμπα είπε...

Ζέσταμα λοιπόν..Γι' αυτό έχει ξυπνήσει μέσα μου τώρα τελευταία η επιθυμία κάθε πρωί να παίρνω τα μονοπάτια του βουνού. Πλανιέται στον αέρα η επιθυμία της ανατροπής ή μήπως είναι πάλι η σκόνη από την Αφρική κι έχω μπερδευτεί.
Θα δείξει...

Χωρίς παρεξήγηση..

1.Κάθε ανάρτηση του blog εκφράζει μονάχα τον αρθρογράφο της_
2.Κάθε ιστορική αναφορά που παρατίθεται στο blog εχθρεύεται τις διαδρομές του πατριωτικού σπαραγμόύ ή της υπερηφάνειας._

.
Powered By Blogger