Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

ΟΙ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΠΕΛΑΥΝΟΥΝ



ακολουθεί ένα επίκαιρο κείμενο που μας στάλθηκε μέσω e-mail

Όταν ζεις με την ψευδαίσθηση ότι είσαι το κέντρο του κόσμου, μοναδικός κάτοικος του πλανήτη γη και ότι οι πράξεις και αποφάσεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωή σου δεν επηρεάζουν τον κόσμο ολόκληρο, το πιο πιθανό- μάλλον βέβαιο- είναι να ξυπνήσεις από την φαντασιακή εγωπαθή μέθη και να αντικρίσεις την σκληρή πραγματικότητα της ζωής. Στην οποία δεν είσαι μόνος, δεν είσαι το κέντρο της γης και, πρωτίστως, ο τρόπος ζωής σου δεν είναι ατομική υπόθεση και μόνο. Αυτό το σενάριο βλέπουν να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους οι κάτοικοι του Αγ. Παντελεήμονα- και όχι μόνο- με τους μετανάστες που μεθοδευμένα και συστηματικά απομονώθηκαν από την πολιτική εξουσία.
Κρίνεται αναγκαίο να κατανοήσουν πάντες, και ιδιαιτέρως οι κάτοικοι του Αγ. Παντελεήμονα, ότι η μετανάστευση δεν είναι επιλογή, ούτε σπορ αναψυχής αλλά ανάγκη που πληγώνει και πονάει. Οδύνη της ύπαρξης, κολασμός και εξαθλίωση του ανθρώπινου προσώπου.
Κανείς δεν επέλεξε να γίνει μετανάστης. Κανείς δεν επέλεξε να γίνει ένα λαθραίο αντικείμενο στο χέρια των σύγχρονων δουλεμπόρων, και κυρίως κανείς δεν επέλεξε να αντιμετωπίζεται ως απόβλητος και ανεπιθύμητος, ως κοινωνικό σκουπίδι των δυτικών κοινωνιών. Γιατί σήμερα έτσι αντιμετωπίζονται οι μετανάστες αδελφοί μας από τους κατ’ επίφαση πολιτισμένους λαούς των Ευρωπαϊκών χωρών.
Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Δεν επέλεξαν οι μετανάστες την ζωή τους. Εμείς τους την επιβάλαμε. Οι κοινωνίες του ατομισμού και ωφελιμισμού, της υπερατομικής ευμάρειας και καταναλωτικής ηδονής.
Δεν επέλεξαν αλλά αναγκάστηκαν να εκπατριστούν για την αναζήτηση μια ποιοτικότερης ζωής καταλήγοντας, στα γκέτο των μεγαλουπόλεων, στα κοντέινερς και στα στρατόπεδα της κρατικής καταστολής, μα κυρίως στους φοβικούς και ανασφαλείς πολίτες που ταύτισαν τα σύνορα της πατρίδας, της πόλης και της γειτονιάς τους με τα σύνορα της καρδιάς και της ανθρωπιάς τους.
Εμείς, οι πολίτες των λεγομένων δυτικών κοινωνιών, με τις πολιτικές που ενεργά επί χρόνια στηρίζουμε, με τις επιλογές ζωής που πραγματοποιήσαμε, οδηγήσαμε τον πλανήτη ολόκληρο σε αδιέξοδο και τους μετανάστες έξω από τις πόρτες των σπιτιών μας.
Όταν κωφεύεις στον πόνο, ο άλλος θα φωνάξει πιο δυνατά και ξανά πιο δυνατά μέχρι να γκρεμίσει τον ένοχο τείχος του εφησυχασμού σου.
Όταν αδιαφορείς και αποστρέφεις το βλέμμα σου περιφρονητικά και υποτιμητικά θα εισπράξεις την θέα της οργής ως αποτέλεσμα έκκλησης και πρόσκλησης σε διάλογο που αρνήθηκες να κάνεις, όταν οι σκελετωμένες παλάμες και τα ορφανά βλέμματα ζητούσαν την ανθρώπινη αλληλεγγύη σου.
Τώρα όλης της γης οι κολασμένοι είναι έξω από την πόρτα μας. Σήμερα στα γκέτο του Αγ. Παντελεήμονα και στα κρατικά στρατόπεδα συγκέντρωσης της Πάτρας. Αύριο στην δικιά μας γειτονιά ή στα δεκάδες Νταχάου και Γκουαντάναμο που ετοιμάζει η κρατική κατασταλτική μηχανή, οι σύγχρονοι δήμιοι της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ακεραιότητας.
Εμείς ως Αναρχικοί δηλώνουμε αλληλέγγυοι με τους αδελφούς μας μετανάστες και διατρανώνουμε ότι δεν θα υποκύψουμε στα κρατικά και παγκόσμια παιγνίδια της πολιτικής εξουσίας για την απομόνωση και περιθωριοποίηση των μεταναστών.
Δεν θα συνυπογράψουμε με τη στάση ζωής μας την αναβίωση και επανάληψη των Άουσβιτς και Νταχάου καθώς και του σύγχρονου Γκουαντάναμο.
Δεν θα παίξουμε με τα παιγνίδια των ψευδοδιλλημάτων, περί διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής, οικονομικής σταθερότητας κ.ά.
Δεν θα μετατραπούμε σε πρόσφορο έδαφος για την σπορά φόβου και πανικού που καθημερινά καλλιεργεί η ρατσιστική προπαγάνδα της κρατικής εξουσίας με όλα τα μέσα παραπληροφόρησης.
Δεν θα επιτρέψουμε στους εαυτούς μας και στην πολιτική ιδιοπροσωπεία μας να μετατραπούμε σε μπόγιες ανθρώπινων υπάρξεων. Εμείς δεν θα παίξουμε το παιγνίδι της κρατικής εξουσίας.
Είμαστε απέναντι από κάθε μορφή βίας και καταστολής. Από τάγματα εφόδου εθνικιστικών τραγέλαφων και ανθρωπόμορφων μαντρόσκυλων που βγαίνουν κάθε βράδυ για να σπείρουν τον φόβο και την τρομοκρατία σε ανθρώπινα πρόσωπα, που το μόνο που κατέχουν ως περιουσία της ζωής τους είναι τα τραύματά τους.
Είμαστε δίπλα σε κάθε άνθρωπο που αντιλαμβάνεται το αλφάβητο της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας, όπως ο κληρικός του ναού Αγ. Παντελεήμονα, που ξεπέρασε τον φόβο της κοινωνικής απόρριψης και απομόνωσης από τους ενορίτες του, τις απειλές των ρατσιστικών και φασιστικών ταγμάτων εφόδου, και βρέθηκε δίπλα στους μετανάστες, αρωγός και συμπαραστάτης στις δύσκολες ανθρώπινες στιγμές τους, ορθός αναγνώστης του ευαγγελικού λόγου.
Δεν θα αφήσουμε μόνους τους μετανάστες αδελφούς μας. Γιατί σε αυτή την γη όλοι είμαστε μετανάστες. Σύνορα μας η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η συναλληλία, η αγάπη και ο σεβασμός απέναντι στην μοναδικότητα του κάθε ανθρώπινου προσώπου και, ιδιαιτέρως, όλων των κολασμένων της γης.


Ακελδάμα - Ομάδα Χριστιανών Αναρχικών, Ελευθεριακή Κίνηση Κορινθίας

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=G8C80Y8K2kA

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=iN6TDv55zfg

Αιγιαλός είπε...

Ρατσισμός = επικίνδυνη ψυχολογική ανασφάλεια.

ΒΑΚΙΛΟΣ είπε...

Oι πρόσφυγες, όπως έγραψε ο Μπέρτολντ Μπρέχτ στο ποίημα Die Landschaft des Exils
(O Tόπος της Εξορίας),
είναι..."προάγγελος κακών μαντάτων".
"...Εξετάζουν ριζικά την υπόστασή μας...γιατί την αμφισβητούν, μας θυμίζουν τη σχέση μεταξύ της γυμνής ζωής, της βιολογικής ύπαρξης και της υπόστασης του πολίτη, αμφισβητούν τη σχέση μεταξύ ανθρώπου και πολίτη, την εκθέτουν εκ νέου στο φως, εκθέτουν στο φως την απογύμνωση".
Oι ντόπιοι δηλαδή εισπράττουν από τους μετανάστες την ευθραυστότητα των σύγχρονων συνθηκών που οι δεύτεροι καταδεικνύουν. Την ανεπάρκεια της ιδιοκτησίας, της εθνικότητας, της ίδιας της ιδιότητας του πολίτη.

από το blog της ουτοπίας

Αιγιαλός είπε...

"People are too durable, that's their main trouble. They can do too much to themselves, they last too long."

Bertolt Brecht

η αρχειοθήκη μας

Χωρίς παρεξήγηση..

1.Κάθε ανάρτηση του blog εκφράζει μονάχα τον αρθρογράφο της_
2.Κάθε ιστορική αναφορά που παρατίθεται στο blog εχθρεύεται τις διαδρομές του πατριωτικού σπαραγμόύ ή της υπερηφάνειας._

.
Powered By Blogger