Το άρθρο είναι αφιερωμένο στον κ. Ζουράρη και κ. Παπαθεμελή
με αφορμή την προεκλογική επίσκεψη τους στα Σελήνια
με αφορμή την προεκλογική επίσκεψη τους στα Σελήνια
Στον διαγωνισμό που οργάνωσε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ ο Μέγας Αλέξανδρος ψηφίσθηκε ως ο μεγαλύτερος Έλληνας όλων των εποχών. Πώς έφτασε όμως ο λεγόμενος «μεγάλος στρατηλάτης» ως την άλλη άκρη του κόσμου; Πέρα από τον μύθο, υπάρχουν και οι σφαγές στη διάρκεια των κατακτητικών εκστρατειών…
Μια εναλλακτική ματιά πάνω στους «Μεγάλους» της ιστορίας, ανάμεσά τους και στο «Μέγα» Αλέξανδρο, προσφέρει ο Κυριάκος Σιμόπουλος στο βιβλίο του, «Ο μύθος των ‘μεγάλων’ της ιστορίας». Για «νοθεία της ιστορίας» κάνει λόγο ο συγγραφέας, επισημαίνοντας ότι πρόσωπα του δημόσιου βίου που πρωταγωνιστούν σε αποτρόπαια εγκλήματα θεωρούνται ιερά και αδιαμφισβήτητα, σε μια προσπάθεια συγκάλυψης των εγκλημάτων, ή έστω ωραιοποιημένα υπό το μανδύα του ηρωισμού και της ανδρείας που επέδειξαν για την «εξαγωγή» του πολιτισμού στους «βάρβαρους» κι «απολίτιστους».
«Δήμιοι και τύραννοι λαών ηρωοποιούνται, εξευγενίζονται και εξεικονίζονται με φωτοστέφανο. Απόπειρα κριτικής έρευνας γύρω από παρόμοια πρόσωπα θεωρείται συχνά βέβηλη και αντεθνική πράξη! Εδραιώνεται έτσι η φήμη ηγεμόνων που πρέπει να προκαλούν φρίκη και απέχθεια και να θεωρούνται όνειδος για την ανθρωπότητα. Νομιμοποιείται η παραχάραξη της ιστορίας από την εκάστοτε εξουσία και τιμώνται οι εξωνημένοι υμνωδοί και αυλοκόλακες».
«Μέγας ο Αλέξανδρος που υποδούλωσε τις ελεύθερες και αυτόνομες ελληνικές πόλεις και κατέλυσε τους ελεύθερους θεσμούς και το πολίτευμα της γνήσιας δημοκρατίας – συμφορά για τους Έλληνες και την ανθρωπότητα – προκαλώντας την παρακμή του κλασικού πολιτισμού. Μέγας ο Αλέξανδρος που γέμισε την Ελλάδα και την Ασία με πτώματα και ερείπια», αναφέρει ο συγγραφέας στο εν λόγω βιβλίο.
συνεχίστε την ανάγνωση του άρθρου στο tvxs
20 σχόλια:
αψογο το blogμου θυμισες τα παιδικα μου χρονια που εκανα "διακοπες" στη Σαλαμινα βλεπεις τοτε μιλαω για την δεκαετια του 70 ολη η Νικαια και οι γυρω περιοχες , οι εργατια δηλαδη σαν μοναδικη διεξοδο ειχαμε τις " παραγκες" στη Σαλαμινα.
ειναι ενα ζητημα που πρεπει να το σηκωσουμε ,τα περιβαντολογικα ζητηματα του νησιου.
ο πατερας
τώρα φύγαμε από τις παράγκες και τις φαβέλες και περάσαμε στις προκάτ μεζονέτες μεσω της Alpha Bank.
άσε φίλε, δράμα.
νομίζω πως τελικά εμείς εδώ μένουμε σ' ένα νησί που ντρέπεται τη καταγωγή του.
Είναι ένδειξη ηττοπάθειας να ντρέπεται κανείς για την όποια καταγωγή του. Άσε που τώρα πια πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει "καθαρότητα" φυλής ή έθνους. Το θέμα λοιπόν δεν ειναι η καταγωγή του καθενός μας ή το παρελθόν ένός τόπου , το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς οι σημερινοί κάτοικοι του νησιού, πόσο ενεργοί πολίτες είμαστε, πόσο μας ενδιαφέρει πέρα από την αυλή μας ο άλλος χώρος, πόσο αγαπάμε τον τόπο που μένουμε και κυρίως το τονίζω πάλι πόσο συμμετέχουμε στη διαμόρφωση του περιβάλλοντός μας.Γιατί πέρα από τις διάφορες εξουσίες που παρεμβαίνουν υπάρχει μεγάλο περιθώριο προσωπικής παρέμβασης του καθενός μας
υπαρχουν μεγαλα περιθωρια οντως για την προσωπικη και μαζικη παρεμβαση ολων μας
μπορουμε αρκει να συντονιστουμε.....
Είναι πράγματι περίεργο να αμφισβητούμε τα παμπάλαια κριτήρια του μεγάλου καιτου σπουδαίου. Αφού και στην προσωπική μας ζωή αυτούς που αναγνωρίζουμε , αυτούς που κρυφά θαυμάζουμε, αυτούς που ερωτευόμαστε είναι οι δύσκολοι, οι κακοί , αφού ακόμα τον καθένα μας τον "τρομάζει" και τον καθηλώνει το αίμα, αφού οι ταινίες που αρέσουν πιο πολύ είναι οι φριχτές ιστορίες...Τι θέλω να πω.Αν έβλεπα μια γενικότερη διάθεση των ανθρώπων να αλλάξουν γενικώς κριτήρια ν' αρχίσουν να σκέφτονται τελείως διαφορετικά απ' ΄,οτι μέχρι σήμερα , απ' ό,τι όλους τους αιώνες. αν μου πείτε για έναν ηγηεμόνα που δεν χρησιμοποίησε τη βία , για ένα επανάστάτη που δεν πιστεύει στη βία , για μια θρησκεία που δεν προβάλλει την τρομερή τιμωρία, την μέχρι αιωνίου θανάτου τιμωρία, η έστω να δω να προωθούνται τέτοιες αντιλήψεις τότε θα πω πως έχετε δίκιο και για τον μέγα Αλέξαντρο και για κάθε μέγα.Αλλιώς όχι ότι δεν θεωρώ γόνιμη μια τέτοια αμφισβήτηση αλλά κάπου το θεωρώ και παιχνίδι ψεύτικο. αφου τετοιοι είμαστε οι άνθρωποι. Όχι ότι δε θα ήθελα να γίνουμε αλλιώτικοι.
δε νομίζω πως η πλειοψηφία επιθυμεί να ζει σε μια φρικτή κοινωνία.
μάλλον δε γνωρίζει το τρόπο για να την αλλάξει.
και δε τον γνωρίζει διότι δε της έχουν δώσει το δικαίωμα να τον μάθει, το δικαίωμα να εμπιστευτεί τον εαυτό του και να βγεί από τις σκοτεινές διαδρομές του φόβου.
και νομίζω πως η κριτική, σε έναν ομολογουμένως ψεύτικο κόσμο, μόνο αληθινή μπορεί να είναι.
φιλικά
Είναι δυστύχημα και κατάρα για τον τόπο αυτό και τον λαό αυτό, το γεγονός οτι μέσα στην Αριστερά, τον μόνο πολιτικό χώρο στον οποίο κατά το γράφοντα οι αξίες του ανθρωπισμού και των θεμελιακών αξιών της ανθρωπότητας, έχουν ενσωματωθεί συμπλεγματικές γραφές. Και εξηγούμαι:
α. Είναι γελοία και βλακώδης μια στάση που αντί να είναι αντι-εθνικιστική γίνεται αντεθνική. Είναι γελοίο και βλακώδες η Αριστερά της Ελλάδας να γίνεται η θερμοκοιτίδα πληρωμένων προβοκατόρων από ξένους εθνικισμούς, οι οποίοι κατηγορούν τους Έλληνες για εθνικισμό την στιγμή που υποστηρίζουν εντελώς ιμπεριαλιστικές θέσεις άλλων. Δεν είναι τυχαία ούτε η προέλευση του ουράνιου τόξου, ούτε τα πολιτικά βιογραφικά κάποιων συγκεκριμένων συγγραφέων όπως ο Νακρατζάς και ο Λιθοξόου οι οποίοι συμβιβάσανε τη μαρξιστική ιδεολογία με την υιοθέτηση του αντίπαλου προς την εθνότητά τους, εθνικισμού. Και οι "επιχορηγήσεις" από συγκεκριμένα ιδρύματα δείχνουν το ρόλο τους.
β. Το τερατώδες έλλειμμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Αριστερά είναι οι θέσεις σε εθνικά ζητήματα. Για κάποιο ακατανόητο λόγο (καλά, όχι και ακατανόητο...) έχει υιοθετήσει τις θεωρίες του melting pot, συμπεριφερόμενη σαν τον Πάπα απέναντι στο Γαλιλαίο απέναντι σε όποιους με επιστημονικό τρόπο ασχολούνται με το ζήτημα (δες περίπτωση Πουλιανού). Το χειρότερο είναι οτι αυτή η στάση προέρχεται από τον πολιτικό χώρο του νοητικού, όπου η επιστήμη και η λογική σκέψη παίζει πρωταρχικό ρόλο - κι όμως αντιδρά εντελώς με το θυμικό.
γ. Το γεγονός οτι στην Ελλάδα για μεγάλο διάστημα επικράτησε η πατριδοκαπηλεία και η εθνοκαπηλεία, και πολλοί της "λαϊκής" δεξιάς εξακολουθούν στο ίδιο μοτίβο, δεν σημαίνει κατά κανένα τρόπο οτι θα πρέπει να υιοθετεί η αριστερά μια στάση αντίδρασης, αρνούμενη ακόμα και τα οφθαλμοφανή ιστορικά γεγονότα -μόνο και μόνο γιατί οι "άλλοι" είναι φασίστες κλπ.!
Όσον αφορά τον Μεγαλέξανδρο: Ναι, κατέλυσε το πολίτευμα των Ελληνικών πόλεων. Ναι, έκανε κατακτητικό πόλεμο και πολλές φορές σφαγές (όπως στην Τύρο της Φοινίκης). Τί είπαμε όμως παιδιά; οτι το ιστορικό γεγονός ΔΕΝ τον βλέπεις με τα δικά σου, τωρινά μάτια ΑΛΛΑ με τα μάτια της τότε εποχής. Ο Μεγαλέξανδρος (όπως τον λέει πάντα ο λαός) ήταν ένας μεγάλος Έλληνας: μεγάλος γιατί η δράση του επηρέασε καθοριστικά την τύχη του κόσμου και Έλληνας γιατί κουβάλαγε μέσα του οτι καλύτερο και χειρότερο έχει ένας Έλληνας...
Ας έρθει κάποτε μια ώρα, που η Αριστερή διανόηση θα λυτρωθεί από αντιδεξιά σύνδρομα και γελοίες αντιδράσεις άρνησης σε υπαρκτά ζητήματα, από εμετικούς ελιτισμούς, από βλακώδεις τοποθετήσεις σε καίρια θέματα. Γιατί απ'αυτή περιμένει το μέλλον να σχηματιστεί -και σχηματίζεται...
Φίλε θεωρώ τις αιτιάσεις σου σωστές και χαίρομαι που διαβάζω κάποιον που είναι(;) αριστερός ή τουλάχιστον βλέπει στην αριστερά ότι αυτή είναι η ελπίδα για το μέλλον, να επιχειρηματολογεί χωρίς κραυγές και με πολύ δομημένο λόγο.Τέτοιοι άνθρωποι να υπάρχουν από όλες τις πλευρές και ο τόπος,ο κόσμος γενικότερα θα βγει κερδισμένος.Αυτά στα γράφει κάποιος που δεν συμπαθεί την αριστερά.Να είσαι καλά..
Δεν αφήνουμε το κολακευτικό παραμύθι ότι στην πλειοψηφία δεν δόθηκε η δυνατότητα να αλλάξουν τα πράγματα. Τους δόθηκε και τους δίνεται η δυνατότητα αλλά δυστυχώς η πλειοψηφία είναι το μεγάλο κακό. 'Οσο και να τους δώσεις τη δυνατότητα ν' αλλάξουν δεν το κάνουν γιατί φοβούνται ν' αλλάξουν τις μικρές καθημερινές τους συνήθειες, δεν το κάνουν γιατί η πλειοψηφία κουβαλά τα πιο αρνητικά γνωρίσματα του ανθρώπινου είδους.Για κοιτάξτε γύρω σας πόσοι από τους δικούς σας , από τους γνωστούς σας είναι έτοιμοι να αλλάξουν, μάλλον τον πόλεμο έχουν στο νου τους παρά ότιδήποτε άλλο και δεν εννο'ώ τον πόλεμο με τους στρατούς εννοώ τον πόλεμο με τον διπλανό τους μ' αυτούς που περισσότερο είναι κοντά τους μ' αυτούς που τους μοιάζουν και μοιράζονται την ίδια μοίρα.Η πλειοψηφία είναι αυτή που κυρίως καταφεύγει στη σκιά και στη γοητεία των¨ "μεγάλων" Αυτή τουε τρέφει και τους αναδεικνύει
το ότι ο μεγαλέξανδρος επηρέασε τη "τύχη" αυτού του κόσμου είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο. σε καμία περίπτωση όμως δεν αποτελεί κριτήριο μεγαλοσύνης και περηφάνιας. αρνείσαι το γεγονός πως και ο χίτλερ την επηρέασει εξίσου;
θα συμφωνήσω πως ένα ιστορικό γεγονός δε μπορεί να βγει έξω από την εποχή του και δε μπορεί παρά να κριθεί μονάχα εντός της. γι' αυτό αλλώστε, η τοποθέτηση δεκάδων προσωπικοτήτων, που προέρχονται από ετερόκλητες κοινωνίες, από διαφορετικούς ιστορικούς χρόνους και με διαφορετικές εκκινήσεις η κάθε μία, η τοποθέτησή τους, λοιπόν, μέσα σε ένα τσουβάλι λοταρίας με κοινή συνιστώσα τη μεταφυσική ελληνικότητα τους, ε μονάχα γέλιο μπορεί να προκαλέσει.
μη το αρνείσαι.
κι εδώ ακριβώς εστιάζω και την συμπλεγματική γραφή της ιστορίας, η οποία μη ξεχνάς έχει γραφτεί από τους νικήτες. ποιοι ήταν αυτοί; ήταν αυτοί που ήθελαν εκβιαστικά να περάσουν ένα αόρατο νήμα που θα συνδέει μέσα στο χωροχρόνο τη σημερινή γεωγραφική έκταση της ελλάδας, δημιουργώντας άνωθεν μια συλλογική συνείδηση στο φαντασιακό μας περί ελληνικότητας. αυτή είναι η αρχή του συμπλέγματος, η στιγμή που γεννάται η παρα-ιστορία, και όπως καλά κατάλαβες ταυτίζεται με την αρχή της ίδρυσης των κρατών, την χάραξη των συνόρων. είναι εκεί ακριβώς που θεσμοθετείται η βία, που καθαρίζουν τα βαλκάνια, που σφάζονται εδώ κι εκεί λαοί.
με λίγα λόγια, η γραμμή που χωρίζει τον εθνισμό από τον εθνικισμό είναι πάρα πολύ λεπτή ή μήπως ανύπαρκτη; δύσκολο ερώτημα.
τώρα για την αριστερά που λες, δε θα γίνω ο απολογητής της. οποιωσδήποτε άνθρωπος πασχίζει για την απόκτηση της εξουσίας, ώστε και επιβολής, μού είναι αποκρουστικός. είναι γνωστό πως η νέα εξουσία, παράγει ταυτόχρονα έναν νέο κύκλο συμφερόντων, και νομοτελειακά θα αποτελέσει τον αντεπαναστάτη του μέλλοντος. η νέα εξουσία, όσο προοδευτική και να είναι, θα αναχαιτήσει το αίτημα για το ξεπέρασμα της. (βλ. Κροστάνδη για παράδειγμα).
τους συγγραφείς που ανέφερες δε τους γνωρίζω καλά και είμαι επιφυλακτικός ως προς τις επιχορηγήσεις τους. στο χρηματισμένο κόσμο δε μπορείς να αποκλείσεις και τίποτα, βεβαίως.
τα λέμε
στ. από βάκιλο.
Είναι καιρός να αρχίσουμε να βλέπουμε την ιστορική αλήθεια κατάματα, όπως και το εθνικό μας "Εγώ" ν' αρχίσουμε να ξηλώνουμε τα παραμύθια που μας παγίωσαν ως αλήθειες στο μυαλό. Οι πιο σημαντικές ιστορικές εποχές , όπως και ο χρυσούς αιώνας της αθηναϊκής δημοκρατίας, βασίστηκε στο πολιτικό σύστημα, στην αλήθινή αντίληψη των γεγονότων και στην αμφισβήτηση μέσα στην οποία δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν οι σκοπιμότητες που σερβίρονται ως αλήθειες. Αλλά και ο διαγωνισμός του Σκάι είναι για γέλια, αφού το όλο επιχείρημα έγινε για να ενταχθεί στους "μεγάλους" ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε συνεργασία με το ίδρυμα Καραμανλή, αφού ξεχάστηκε ως ασήμαντος πολιτικός, που μόνο ύφος διέθετε, παροιμίες έλεγε, παρακράτος καλλιέργησε, το παρακράτος τον στήριξε,στη δολοφονία του Λαμπράκη αναρωτήθηκε δημόσια ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα, την ώρα που κυβερνούσε αυτός, (δεν του το είχαν...υπενθυμίσει) και όταν είδε τα δύσκολα, έφυγε νύχτα για το Παρίσι με ψεύτικο όνομα...ο μεγάλος.
Έτσι ο Σκάι, διέπραξε τη γελοιότητα να βάλλει μαζί με τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα και τον ...Καραμανλή. ΌΠως ένας άλλος ραδιοφωνικός σταθμός θα μας μπορούσε να μας βάλλει να ψηφίσουμε μεταξύ του Ναπολέοντα και του... Γεράσιμου Γιακουμάτου. Από τη στιγμή λοιπόν που θα πούμε τέρμα τα ψέματα και θα αρχίσει η αμφισβήτηση, έχουμε ελπίδα να προχωρήσουμε...
Είναι καιρός να αρχίσουμε να βλέπουμε την ιστορική αλήθεια κατάματα, όπως και το εθνικό μας "Εγώ" ν' αρχίσουμε να ξηλώνουμε τα παραμύθια που μας παγίωσαν ως αλήθειες στο μυαλό. Οι πιο σημαντικές ιστορικές εποχές , όπως και ο χρυσούς αιώνας της αθηναϊκής δημοκρατίας, βασίστηκε στο πολιτικό σύστημα, στην αλήθινή αντίληψη των γεγονότων και στην αμφισβήτηση μέσα στην οποία δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν οι σκοπιμότητες που σερβίρονται ως αλήθειες. Αλλά και ο διαγωνισμός του Σκάι είναι για γέλια, αφού το όλο επιχείρημα έγινε για να ενταχθεί στους "μεγάλους" ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε συνεργασία με το ίδρυμα Καραμανλή, αφού ξεχάστηκε ως ασήμαντος πολιτικός, που μόνο ύφος διέθετε, παροιμίες έλεγε, παρακράτος καλλιέργησε, το παρακράτος τον στήριξε,στη δολοφονία του Λαμπράκη αναρωτήθηκε δημόσια ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα, την ώρα που κυβερνούσε αυτός, (δεν του το είχαν...υπενθυμίσει) και όταν είδε τα δύσκολα, έφυγε νύχτα για το Παρίσι με ψεύτικο όνομα...ο μεγάλος.
Έτσι ο Σκάι, διέπραξε τη γελοιότητα να βάλλει μαζί με τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα και τον ...Καραμανλή. ΌΠως ένας άλλος ραδιοφωνικός σταθμός θα μας μπορούσε να μας βάλλει να ψηφίσουμε μεταξύ του Ναπολέοντα και του... Γεράσιμου Γιακουμάτου. Από τη στιγμή λοιπόν που θα πούμε τέρμα τα ψέματα και θα αρχίσει η αμφισβήτηση, έχουμε ελπίδα να προχωρήσουμε...
όμορφη σελίδα,ενδιαφέρουσα θεματική.
εύχομαι τα καλύτερα!
θα συμφωνήσω με το Φαίδωνα και την τοποθέτησή του .
την ιστορία πρέπει να την ξανα-διαβάσουμε.
για το Σκάι..έλεος!
την καλημέρα μου!
Προς τον στ. του "βάκιλλου".
α. Ας ξεκινήσω με το πρώτο μέρος της απάντησής σου στο σχόλιό μου, λέγοντάς σου οτι η καθοριστικότητα η μή της δράσης ενός ιστορικού προσώπου συναρτάται αποκλειστικά στην επιρροή της στο ιστορικό γίγνεσθαι. Με άλλα λόγια ο λόγος που Μεγαλέξανδρος επηρέασε την τύχη του κόσμου δεν είναι για την στρατιωτική δράση του, αλλά για το αποτέλεσμα που επέφερε αυτή, η συμπίληση του ελληνικού με το ανατολικό οδηγώντας σε μια νέα περίοδο, την ελληνιστική και έναν νέο πολιτισμό, τον ελληνιστικό. Το να συγκρίνεις έστω την δράση του Χίτλερ με κάτι τέτοιο είναι άτοπο. ο Χίτλερ είναι το επιστέγασμα μιας ιστορικής διαδικασίας αντίδρασης στα αποτελέσματα του Α'Παγκόσμιου πόλεμου στη Γερμανική κοινωνία. Η δράση του Χίτλερ ήταν ολότελα αντίθετη με του Μεγαλέξανδρου στο πολιτιστικό κομμάτι (ούτε Νταχάου, Τρεμπλίνκα κλπ. είχε, ούτε ρατσισμό, ούτε εθνοκαθάρσεις είχε ο Μεγαλέξανδρος, μάλλον το αντίθετο). Βλέπεις λοιπόν πόσο εύκολα μπορείς να παρασυρθείς όταν έχεις ήδη διαμορφωμένες θέσεις χωρίς την επαρκή ανάλυση; Γι'αυτά ακριβώς τα σφάλματα μιλάω.
β. Για τη μεταφυσική ελληνικότητα και την βλακώδη παραφιλολογία, δε χρειάζεται ούτε καν να γελάσεις, δε μιλάμε για παραμύθια που απευθύνονται σε αμαθείς από αμαθέστατους. Έλα τώρα, σε λίγο θα βάλεις τους Ελ και τους Νεφελίμ στη συζήτηση!
γ. Το οτι η ιστορία γράφεται από τους νικητές είναι λάθος. Η ιστορία γράφεται από τους λαούς -αλλά ερμηνεύεται από τους νικητές. Το οτι υπάρχει ένα συγκεκριμένο φαντασιακό σε κάθε εθνική ομάδα είναι ποωσδήποτε ένα γεγονός. Άλλο όμως το φαντασιακό, άλλο το ψέμμα. Στέκεσαι σε ένα θέμα που από ιστορική άποψη είναι μια απλή μεταβλητή: τα σύνορα. Το πώς διαμορφώθηκαν τα σύνορα στα βαλκάνια είναι το αποτέλεσμα της "τριβής" των διαφόρων κύκλων συμφερόντων και των δυνάμεων που άλλες ήταν σε φάση ανάπτυξης και άλλες σε φάσεις ανάσχεσης. Μην επεκταθούμε σε αυτό γιατί θα βαρεθούν να διαβἀζουν οι άνθρωποι που κοιτούν τα σχόλια... Τα "αόρατα νήματα" που λες υπάρχουν πάντα - σε όλη την ιστορία ολική "αντικατάσταση" πληθυσμού υπήρξε σε δύο περιπτώσεις: την Βόρεια Αμερική και την Αυστραλία. Είναι λάθος το να αρνείται κάποιος κάτι τέτοιο - και δες, σαν απόδειξη, οτι μπορούν σήμερα να εντοπιστούν τα ίχνη των μετοικίσεων των πρώτων ανθρώπων από την Αφρική στην Ευρώπη. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από αυτό που λέει η φράση, και κανείς εθνικισμός δεν μπορεί να καπηλευτεί τη γενετική συνέχεια των πληθυσμών (μόνο οι ηλίθιοι).
δ. Ο εθνισμός είναι ένα φρέσκο εφεύρημα αυτών που ρέπουν προς τον εθνικισμό αλλά ντρέπονται να το πουν. Μια ταμπέλα. Άλλο πράγμα όμως ο εθνικισμός (=ένα αρκετά μεταφυσικό εποικοδόμημα χτισμένο πάνω στην εθνική συνείδηση) άλλο η εθνότητα (=η υπαρκτή εθνική ομάδα). Αυτό που λέω στο σχόλιο είναι ακριβώς αυτό, οτι από αντίδραση στον εθνικισμό, αρνούνται μερικοί την ίδια την ύπαρξη της εθνότητας και των στοιχείων που την απαρτίζουν, αντι-επιστημονικά και εντελώς παράλογα.
ε. Έχεις δίκιο σ'αυτά που λες, έπρεπε από την αρχή να διευκρινήσω οτι μιλάω για την Αριστερά σα πολιτική θέση και σκέψη και όχι σαν πολιτική-κομματική-εξουσιαστική δύναμη. Η Κρονστάνδη είναι το καλύτερο παράδειγμα.
Για τους συγγραφείς, άμα θέλεις σου στέλνω βιβλιογραφία.
Συγγνώμη αν σας κούρασα...
Προσωπικά δεν με κουράζει διόλου να διαβάζω σχόλια. Απλά δεν εμπιστεύομαι την απόλυτη βεβαιότητα μερικών ανθρώπων που νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια, ενώ στην πραγματικότητα μόνο την προσεγγίζουν. Ό,τι χτες πίστευαν κάποιοι, (ειδικοί) σήμερα έχει ανατραπεί. Αν στο μέλλον όλα θα κρίνονται με βάση τη συμπεριφορά στον άνθρωπο και αν η μέγιστη αξία θα είναι να σεβόμαστε τη ζωή, κάθε μορφή ζωής, τότε στρατηλάτες σαν τον Μέγα Αλέξανδρο τον πατροκτόνο και το σφαγέα χιλιάδων ανθρώπων, δεν θα είναι παρά στυγνοί δολοφόνοι....
Καλό είναι λοιπόν να άφήνουμε την άποψή μας πάνω στο τραπέζι και όποιος θέλει ας πάρει ό,τι νομίζει για σωστό.
Κλείνω, ρωτώντας τον ανώνυμο γιατί αφού έχει τόση βεβαιότητα για όσα λέει, δεν υπογράφει με το όνομά του, αφού πίσω από την ανωνυμία κρύβονται συνήθως όσα ντρεπόμαστε ή φοβόμαστε να πούμε επωνύμως.
προς ανώνυμο
α. δε καταλαβαίνω γιατί αρνείσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, και ξαφνικά άρχισες τις συγκρίσεις μεγαλέξανδρου/χίτλερ. μπορούμε όμως να το κάνουμε, κι αν μπούμε σε αυτή τη διαδικασία, καθόλα υποθετική και τόσο χαοτική, μπορούμε πολύ ανέτα να φτάσουμε να μετράμε σφαγμένους κι από τις δύο πλευρές, ή ποιος ήταν πιο όμορφος, πιο ψηλός ή και πιο άντρας. ο καθένας ανάλογα με το αξιακό του σύστημα θα εξάγει τα συμπεράσματα που θέλει. η λογική σου, οτι τάχα ο μεγαλέξανδρος δημιούργησε μια νέα εποχή, την ελληνιστική, περιέχει μέσα της τη φράση "τα μέσα αγιάζουν το σκοπό" που μου φέρνει ανατριχίλα. τα μέσα πρέπει να είναι συγγενή με το σκοπό, αυτά τον νοηματοδοτούν και τελικά του δίνουν αξία. βλέποντας την ελληνιστική περίοδο, όπως λές, αποκρύπτοντας όμως την ωμή βία που εμπεριέχετε μέσα σε αυτήν, κρύβει σκοπιμότητα. κι εκεί ακριβώς αρχίζει η ιστορία να ερμηνεύεται υποκειμενικά, εκεί σφάλλει.
β.-γ. όταν μιλάω για μεταφυσική, δεν εννοώ τους νεφελιμ. μιλάω για το συλλογικό φαντασιακό, αυτό που επιτρέπει σε έναν κρητικό να αναγνωρίζει ως δικό του άνθρωπο κάποιον που βρίσκεται στα τρίκαλα ή στην άνω τούμπα, κι ας μη πρόκειται να τον δει και ποτέ του γιατί έχει πεθάνει δύο χιλιάδες χρόνια πριν. και για να το προσαρμόσω στη σαλαμίνα, ένα ομώνυμο ποίημα του κορίδη αρχίζει έτσι:
"αυτές οι ακρογιαλιές παιδί μου
κάθε πρωί ο πάππος σου
ο προπάππος σου
ο γενναίος Αίαντας
ο γιος του τελαμώνα
γυρόφερνε όπως εμείς σήμερα"
η σύνδεση προπάππου και παππού μαζί με τον αίαντα, το γιο του τελαμώνα αποτελεί τον εκχυδαισμό της αλήθειας. είναι καθαρή μεταφυσική, το ψέμα της εθνικής συνείδησης, ένα ανορθολογικό άλμα που από τον 20ο αιώνα ταξιδεύει στο χωροχρόνο για να φτάσει ως δια μαγείας χιλιάδες χρόνια προ χριστου και να πει τι; η για την ακρίβεια να κρύψει τι; τους τουλάχιστον τρεια αρβανίτικους εποικισμούς; τις βυζαντινές προσμίξεις; τις ρωμαϊκές; τις καταλανικές; κι όλα αυτά γιατί; πιστεύουν οτι ένας εδεχόμενος φυλετικός δεσμός με την αρχαία ελλάδα θα με κάνει να αγαπήσω τη σαλαμίνα περισσότερο; αστειότητες ψευτογραφιάδων σε εργολαβία.
επίσης, η ολική αντικατάσταση σε β. αμερική και αυστραλία δε μπορεί να αντικρούσει το επιχείρημα οτι φυλετικά το έθνος δε νοείται. μπορώ να συμφωνήσω σε μία βαλκανική ενότητα, κι αυτό σε κοινωνικό/γεωγραφικό επίπεδο αλλά μέχρι εκεί.
αυτά σε γενικές γραμμές,
και φχαριστω για τη βιβλιογραφία, θα ρίξω πρώτα μια ματιά στο νετ.
χαιρετώ
στ. από βάκιλο
Αγαπητέ Φαίδωνα και στ.
Χαίρομαι πάρα πολύ, πραγματικά όταν αναπτύσσεται διάλογος, έστω και εάν βρίσκομαι απολογούμενος για όσα γράφω. Μέσα μου ωστόσο υπάρχει ο φόβος οτι τα σχόλια και οι απαντήσεις τους θα κάνουν τους επισκέπτες της ενότητας να βαρεθούν και θα περιορίσουν τον διάλογο μεταξύ ημών των τριών... όμως, μάλλον δεν γίνεται διαφορετικά...
Ας ξεκινήσω από τον Φαίδωνα. Η αιτίασή του οτι είμαι βέβαιος για όσα λέω, ίσως κρίνοντας από τον αποφατικό μου τόνο, εμπεριέχει και ένα είδος προσωπικής αιχμής. Για να το ξεκαθαρίσω, μπορεί να είμαι βέβαιος για όσα λέω, εξ'ίσου βέβαιος όμως με το οτι χάρη στα επιχειρήματα των συνομιλητών μου θα προσεγγίσω ακόμα περισσότερο στο ζητούμενο της σκέψης που είναι η αποκρυστάλλωση της αλήθειας αυτής καθ'αυτής και όχι των ερμηνειών της. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι είμαι βέβαιος τουλάχιστον για τους ορισμούς κάθε πράγματος και τις συναρτώμενες με αυτούς συμβάσεις (κάθε ορισμός έχει έναν αξιωματικό χαρακτήρα, μια σύμβαση εννοιολογική). Η ιστορία έχει έναν ορισμό, το έθνος έναν άλλο, η φυλή, η τάξη, ο πόλεμος, η πάλη, η ειρήνη, το νείκος, η φιλότητα - όλα ορίζονται. Και θα μου επιτραπεί να πω μονοσήμαντα, καθώς αμφισημία στον ορισμό τον ακυρώνει.
Αν πάμε στο προκείμενο, ο Μεγαλέξανδρος ήταν στρατηλάτης, βασιλιάς και κατακτητής. Ο ορισμός αυτών των λέξεων καταλήγει στη χρήση ωμής, φυσικής βίας, που ειδωμένη στην εποχή της δράσης του μεταφράζεται σε σφαγή, καταστροφή, δήωση, θάνατο. Μην μου πείτε παιδιά οτι κάποιος που έχει τις ιδιότητες αυτές είναι και οπαδός της ειρήνης. Μην μου πείτε επίσης οτι η ιστορία του ανθρώπινου είδους δεν βασίστηκε στη βία και τον πόλεμο -άλλο τί θα θέλαμε όλοι, ή τι θεωρούμε καλό και κακό.
Πρόσεξε, Φαίδων, μιλάω για τα γεγονότα αυτά καθ'αυτά. Δε μιλάω για την ηθική διάσταση των πράξεων των ιστορικών προσώπων. Δεν μιλάω για την κρίση, για την θέση απέναντι στα γεγονότα και τις πράξεις. Όπως είπες και συ, εάν το κριτήριο για να αξιολογηθούν τα γεγονότα, ήταν ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, ή η συμβολή στην ελευθερία της σκέψης, τότε η ανθρώπινη ιστορία έχει μόνο σφαγή, θάνατο, ταπεινά ελατήρια, φρικώδεις συμπεριφορές -τίποτα καλό δηλαδή. Όμως το γεγονός είναι γεγονός. Το οτι εγώ σφάζω και καταστρέφω μια περιοχή,ή οτι χτίσω ένα λαμπρό οικοδόμημα ή μια ολόκληρη πόλη είναι το γεγονός. Τα ελατήριά μου, όπως τα έχω εκφράσει ο ίδιος, είναι πτυχή του γεγονότος. Το τί με έκανε όμως να έχω τα συγκεκριμένα ελατήρια είναι υπόθεση και ερμηνεία. Τα αποτελέσματα της δράσης μου, είναι και αυτά γεγονότα. Η εκτίμηση για το γιατί προήλθαν τα αποτελέσματα αυτά από τη συγκεκριμένη δράση, είναι ερμηνεία. Ελπίζω να συμφωνείς με αυτά.
Ας πάω, τώρα, στον φίλο Στ., στον οποίο θα ήθελα να θυμίσω οτι την σύγκριση την έκανε εκείνος στο σχόλιό του. Το οτι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα είναι κάτι που ιδεολογικά κανένας δεν μπορεί να το δεχτεί, εμού περιλαμβανομένου. Όσο και να μην το αποδέχεσαι, το ιστορικό γίγνεσθαι είναι σε πολλά βασισμένο στη βία, κακώς μεν αλλά έτσι είναι. Και για να σε προλάβω, από κάποια άλλη αιτίαση, για μένα όποιος και να είναι ο σκοπός, δε δικαιολογεί την απώλεια όχι έστω μιας ζωής αλλά έστω και την παραμικρή ασέβεια προς αυτή.
Ας έρθουμε λίγο στο συλλογικό φαντασιακό. Κατά την ταπεινή μου άποψη (για να μη φωνάζει και ο Φαίδωνας), υπάρχει ένα ζήτημα διαστάσεων στα πράγματα. Το συλλογικό φαντασιακό χτίζεται πάντα σε μια υπαρκτή βάση-άσχετα με το πού φτάνει τελικά (το παράδειγμά σου είναι χαρακτηριστικό για το πώς ο Αίαντας ή ο οποιοσδήποτε πριν 2-3000 χρόνια εκλαμβάνεται ως "παππούλης" ενός σύγχρονου περιπατητή στην ακρογιαλιά!!!).
Στη λογική που αναφέρεις για φυλετική συνέχεια, υπάρχει ένα μεγάλο θέμα. Προσπαθούν κάποιοι να υπερθεματίσουν υπέρ αυτής της συνέχειας σε σχέση με τους αρχαίους Έλληνες. Ποιοί όμως ήταν αυτοί; Ήταν κάποια """καθαρή φυλή""" ή κάτι τέτοιο;; Αν το ψάξεις, θα δεις πώς κάτι τέτοιο ποτέ δεν υπήρξε. Να σου αναφέρω (καθώς μίλησες για τους αρβανίτικους εποικισμούς) και ένα μικρό παράδειγμα: γιατί αποσιωπάται οτι από μυθολογική (πρωτο-ιστορική) άποψη οι Ίωνες ήταν συγγενείς των Ιλλυριών;;; (Οι Ίωνες, έθνος "πελασγικόν" κατά τον Ηρόδοτο και όχι "ελληνικόν" όπως οι Δωριείς)...
Με άλλα λόγια ο εθνικός ορισμός υπάρχει. Οι γελοιότητες που χτίζονται πάνω του δεν υπάρχουν.
Η βαλκανική ενότητα στην οποία αναφέρεσαι είναι εντελώς ανυπόστατη, δεν υπάρχει, παρά μόνο σε επίπεδο ιστορικής περιόδου (ύστερη βυζαντινή και οθωμανική εποχή). Η ενότητα είναι επίπλαστη καθώς τα αντικειμενικά κριτήρια (γλώσσας, παραδόσεων ακόμα και ανθρωπολογικά) δείχνουν κάτι το εξαιρετικά ετερόκλητο.
Σταματάω εδώ, όσα και άλλα να θέλω να γράψω, γιατί υπάρχει και...φιλότιμο, μην το γονατίσουμε το blog. Αναγκάστηκα ήδη να κόψω το σχόλιο στα δύο! (έως 4096 χαρακτήρες είναι οτ όριο...)
Α και επειδή ούτε ντρέπομαι, ούτε ... φοβάμαι (;) για όσα λέω, Φαίδωνα, θα υπογράφω κανονικά χωρίς να βαριέμαι...
Μάκης
Σας τό'πα: βαριέστε...
όχι, όχι.
απλά είναι αυτή η ζέστη,
δε βοηθάει.
στ.
Δημοσίευση σχολίου