Επιστολή 1
Συνέβησαν κι αυτά τα όμορφα σήμερα στην απονομή βραβείων του «καφενείου των ιδεών» στη Σαλαμίνα, μέσα στα πλαίσια του Πανελλήνιου Διαγωνισμού «Σικελιανά 2006» όπου εκτός των άλλων ευτράπελων, αναγκαστήκαμε όλοι μας να πληρώσουμε χαράτσι των 10 ευρώ για την απόκτηση του βραβείου μας, εφόσον σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες του διαγωνισμού κέρδισαν τουλάχιστον ένα βραβείο, αρκετοί από αυτούς και δεύτερο και τρίτο, αφού οι κατηγορίες των λογοτεχνημάτων που βραβεύτηκαν ήταν υπερβολικά πολλές! Η απαράδεκτη εκδήλωση της απονομής των βραβείων, ξεκίνησε στις 10.30 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 14.00 το μεσημέρι και κατά τη διάρκεια αυτής, μοιράζονταν σωρηδόν βραβεία ποίησης, πεζογραφημάτων, δοκιμίων, παραμυθιών και έργων εικαστικής τέχνης. Περιττό να σας πω, πως πήγα στην εκδήλωση για να βραβευτώ με το πρώτο βραβείο ποίησης, για το ποίημά μου «Ένας Άγγελος» και τελικά βραβεύτηκα με το πρώτο βραβείο «ανένταχτης ποίησης» για κάποιο ποίημα με τον τίτλο «Αναμενόμενη έπαρση» που φυσικά ΔΕΝ είναι δικό μου.
Επιχείρησα να διαμαρτυρηθώ στον πρόεδρο του σωματίου για το λάθος, με ρώτησε αν το ποίημά μου είχε κάποιο τίτλο ή ήταν «άτιτλο» (ενώ σαν πρόεδρος του συλλόγου και της κριτικής επιτροπής, μάλλον θα έπρεπε να έχει κατάσταση με τα έργα που η επιτροπή ξεχώρισε) και τελικά μου πρότεινε να αναγράψω σε ένα χαρτάκι τα στοιχεία μου, ώστε το σωστό βραβείο με τον ακριβή τίτλο να μου ταχυδρομηθεί στο σπίτι (σημειώνω εδώ πως πλήρωσα 10 ευρώ χαράτσι για το βραβείο, συν τα έξοδα του καραβιού για να περάσω απέναντι από τον Πειραιά στη Σαλαμίνα).
Μόλις επιχείρησα να γράψω τα στοιχεία μου και τον τίτλο του ποιήματος εκ νέου, ο εκπρόσωπος του οργανισμού Unesco που βρισκόταν ακριβώς δίπλα μου, μου απηύθυνε τον λόγο, λέγοντάς μου, «νεαρέ όχι τώρα, στο τέλος θα έρθεις, μετά την διαδικασία» με αρκετά έντονο ύφος μπορώ να πω.
Τελικά έφυγα απογοητευμένος, γιατί μάλλον δεν είχα λόγο να παραμείνω περισσότερο, σε μια τόσο γελοία εκδήλωση με πληρωμένα διπλώματα και βραβεία για όλους, (να σημειώσω ακόμα ότι το χαρτάκι του προέδρου της επιτροπής ήταν γεμάτο από λάθος ονόματα και λάθος τίτλους έργων), πήρα βέβαια στα χέρια μου το λανθασμένο βραβείο σαν αποδεικτικό της αθλιότητας ορισμένων επιτροπών που πασχίζουν να προβληθούν,
και μόλις επέστρεψα στο σπίτι, έστειλα ένα γραπτό μήνυμα στο πρόεδρο της επιτροπής στο κινητό του τηλέφωνο που αναγράφεται στην ειδοποίηση του βραβείου μου, ότι αν μέσα στην εβδομάδα δεν έχω στα χέρια μου το σωστό βραβείο εφόσον το πλήρωσα, θα αναγκαστώ να καταφύγω με καταγγελία μου στα μέσα ενημέρωσης για την όλη διοργάνωση στη Σαλαμίνα, και σίγουρα ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!
Γιώργος Σ. Κόκκινος
Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2006
-------------------------------------------------------------
Επιστολή 2
Θα ήθελα κι εγώ συντόμως να καταθέσω την εμπειρία μου από τη Σαλαμίνα πέρσι….τα Σικελιανά 2005 δηλαδή….
Με κάλεσαν να παραλάβω το 3ο βραβείο “ποίησης προβληματισμού” για το ποίημά μου “Ντόπιγκ” Ήταν πραγματικά μια παρωδία…
Ακόμη και η επιστολή που μου έστειλαν για να με καλέσουν ήταν γεμάτη λάθη, πρόχειρα γραμμένη. Κι εκεί γινόταν ένας χαμός. Χορευτικά συγκροτήματα, άκυρες καταστάσεις και ό κάθε άσχετος ανέβαινε στο βήμα και ΄’ελεγε ότι ήθελε. Όλοι εκτός από τους βραβευθέντες. Μας βασάνιζαν 2 ολόκληρες μέρες παρακαλώ…. και σεβασμός στην τέχνη 0.
Εννοείται πως δεν άντεξα να κάτσω και να παρακολουθήσω αυτό το βασανιστήριο.
Τώρα γιατί τα δίνουν όλα αυτά τα βραβεία και τι νόημα έχει δεν καταλαβαίνω. Και θέλω να πιστεύω ότι όποιος πάει για μια φορά στη Σαλαμίνα, αν σέβεται τον εαυτό του, δεν κάνει το λάθος να ξαναπάει…
Θα ήθελα όμως να πως ότι δε συμβαίνει το ίδιο παντού…σε όλους τους ποιητικούς διαγωνισμούς, εννοώ. Έχω τύχει και σε συμπαθητικές βραδιές όπου ένιωσα ζεστά και είχα την τύχη να γνωρίσω ενδιαφέροντα άτομα.
Χριστίνα Πασχάλη
Οι παραπάνω εντυπώσεις-καταγγελίες αντλήθηκαν από το Ποιείν, 20 Δεκ., 2006
(Για περισσότερα δες εδώ)
1 σχόλιο:
για να ακριβολογούμε πρόεδρος του συλλόγου Φίλων της UNESCO
Δημοσίευση σχολίου