ο λιποτάκτης της τέχνης

Ο Μπρέγκοβιτς αποχώρησε από τη συναυλία του

Σπάνια το θέατρο έχει φιλοξενήσει τόσο πολύ κόσμο αφού όχι μόνο οι θέσεις στις κερκίδες, αλλά και ο χώρος μπροστά από τη σκηνή ήταν γεμάτα. Θεατές υπήρχαν και κατά μήκος του τελευταίου διαζώματος όρθιοι.
Λίγα 24ώρα μετά όμως, το θέμα συζήτησης στα Γιάννενα δεν είναι αυτό, αλλά ο επεισοδιακός τρόπος με τον οποίο η συναυλία τελείωσε. Η βραδιά «στιγματίσθηκε» από την χωρίς εξηγήσεις αποχώρηση του καλλιτέχνη από τη σκηνή.
Το πρόβλημα ξεκίνησε από μια… παρεξήγηση. Ένα θερμόαιμο μικρό κομμάτι του κοινού επέμενε εξ αρχής να αντιμετωπίζει τη συναυλία, αποκλειστικά ως αφορμή για γλέντι και χορό. Είναι η στερεότυπη εικόνα (την οποία εν μέρει και ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχει καλλιεργήσει) ότι η μουσική του σημαίνει χάλκινα, τρελό βλέμμα και ασταμάτητο χορό. Δεν είναι έτσι όμως. Ούτε η συναυλία έχει το χαρακτήρα… πανκ συνάντησης. Ο Μπρέγκοβιτς διαρκώς ζητούσε από αυτούς τους λίγους οπαδούς, να ηρεμήσουν, να κάνουν υπομονή, να ξεχωρίζουν σε ποιες στιγμές πρέπει απλά να ακούνε αφήνοντας έτσι και τους άλλους να ακούσουν. Η μη ανταπόκριση λίγων ατόμων σταδιακά μεγάλωνε τον εκνευρισμό του καλλιτέχνη.
Τελικά φθάσαμε στο σημείο κάποιοι να ανέβουν στη σκηνή (προφανώς για να χορέψουν) προς το τέλος και λίγο πριν οι άνδρες ασφαλείας τα κατεβάσουν ο καλλιτέχνης να αποχωρεί. Δυστυχώς στο μεοδιάστημα είχαν πέσει πλαστικά μπουκάλια στη σκηνή. Η εικόνα του ανεξέλεγκτου κοινού δεν είναι πρωτόγνωρη στο Φρόντζο. Στο Θανάση Παπακωνσταντίνου είχαμε μαζική είσοδο ατόμων χωρίς εισιτήριο -και μάλιστα σε μία συναυλία στην οποία είχαν προηγηθεί κακές καιρικές συνθήκες και μικρή σχετικά προσέλευση κοινού. Όπως και να έχει οι πάνω από 3.000 θεατές που μαζεύτηκαν στο θέατρο άξιζαν μια εξήγηση από τον κ. Μπρέγκοβιτς για τους λόγους που τον κάνουν να αποχωρήσει πριν η συναυλία του ολοκληρωθεί. Να σημειώσουμε πάντως ότι το πρόγραμμα είχε ξεπεράσει ήδη τις δύο ώρες.

εφημερίδα 'ηπειρωτικός αγώνας'