Albert Libertad
Προς τα εκλογικά κοπάδια
Υπό την πίεση των ενδιαφερόμενων ατόμων τα πολιτικά κόμματα εγκαινιάζουν την πολυαναμενόμενη περίοδο των προεκλογικών αψιμαχιών.
Ως συνήθως, θα προσβάλλουν ο ένας τον άλλον, θα σπιλώνουν ο ένας τον άλλον, θα αντιδικούν. Ύβρεις θα ανταλλάσσονται προς όφελος κάποιου τρίτου λωποδύτη, έτοιμου πάντα να εκμεταλλευτεί την ηλιθιότητα του πλήθους.
Εσύ τι προσδοκάς απ’ όλ’ αυτά;
Ζεις με τα παιδιά σου σε χαμόσπιτα. Τρως – όταν μπορείς – τροφή φτηνή και νοθευμένη από την απληστία των εμπόρων. Έκθετος στον αφανισμό από το αλκοόλ κι από την φυματίωση, να σκοτώνεσαι απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά. Μία δουλειά πάντα τόσο ηλίθια κι άχρηστη κι απ’ την οποία τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσεις. Αύριο θ’ αρχίσεις πάλι απ’ την αρχή, και θα κυλήσει έτσι η ζωή σου μέχρι να πεθάνεις.
Δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν να τα αλλάξεις όλα αυτά;
Πρόκειται άραγε να σου δώσουν τα μέσα να πραγματώσεις τις υποσχέσεις της ζωής σου, της δικής σου και των συνανθρώπων σου; Θα είσαι ποτέ ικανός να πηγαίνεις και να έρχεσαι, να τρως, να πίνεις, να αναπνέεις χωρίς περιορισμούς, να αγαπάς με χαρά, να αναπαύεσαι, να απολαμβάνεις τις επιστημονικές ανακαλύψεις και τις εφαρμογές τους, μειώνοντας τους μόχθους σου, αυξάνοντας την ευημερία σου; Πρόκειται άραγε να ζήσεις δίχως να σιχαίνεσαι ή να φοβάσαι τη πραγματική ζωή, την έντονη ζωή;
Όχι, λένε οι πολιτικοί που σου ζητούν την ψήφο σου. Αυτό δεν είναι παρά ένα απόμακρο ιδανικό… πρέπει να είσαι υπομονετικός… είστε πολλοί, σίγουρα, αλλά πρέπει να αποκτήσετε συνείδηση της δύναμης σας ούτως ώστε να την εμπιστεύεστε στα άξια χέρια των επαγγελματιών «σωτήρων» σας μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια.
Τι θα κάνουν εκείνοι για χάρη σου;
ΝΟΜΟΥΣ! Τι είναι ο Νόμος; Η καταπίεση του μεγαλύτερου μέρους από μια κλίκα που ισχυρίζεται πως αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία. Σε κάθε περίπτωση, το σφάλμα που διακηρύσσεται από την πλειοψηφία δεν επαληθεύεται, και μόνο εκείνοι που δεν σκέφτονται σκύβουνε το κεφάλι στωικά μπροστά σε κάθε νόμιμο ψεύδος. Η αλήθεια δεν μπορεί να καθοριστεί δια της ψηφοφορίας!
Όποιος ψηφίζει δέχεται να καταπιέζεται.
Γιατί λοιπόν υπάρχουν νόμοι; Γιατί υπάρχει ιδιοκτησία. Η προκατάληψη περί ιδιοκτησίας είναι που οφείλεται για τη μιζέρια μας, για όλο τον ανθρώπινο πόνο. Κι αυτοί που υποφέρουν απ’ αυτήν έχουν κάθε συμφέρον να επιχειρήσουν να την καταστρέψουν και μαζί της να καταστρέψουνε τους νόμους. Το μόνο εύλογο μέσο για να υπερνικήσεις τους νόμους είναι να πάψεις να τους φτιάχνεις.
Ποιος φτιάχνει νόμους; Οι αριβίστες των κοινοβουλίων.
Σε τελική ανάλυση δεν είναι μια χούφτα εξουσιαστών που μας συνθλίβει, αλλά η απερισκεψία, η ηλιθιότητα της αγέλης εκείνων των προβάτων του Πανούργου που απαρτίζουνε το εκλογικό κοπάδι.
Δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για την κατάκτηση της «άμεσης ευτυχίας» παραμένοντας θιασώτες της μοναδικής μεθόδου και διακηρύσσοντας με όσους απέχοντες συντρόφους μας:
Και τώρα, στις κάλπες, μοσχάρι.
Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του
3 σχόλια:
bazw ipopsifiotita pro8ypourgos na ginw na ka8omai tempelika na trww,kai na pinw.kai n'anevainw sth vouli,egw na tous diatazw,na tous patw to nargile kai na tous mastouriazw...
ωραίος!
Είσαι σωστός σε γενικές γραμμές, αν σκεφτούμε πως οι εδραιωμένοι στην εξουσία ασπάλακες χρησιμοποιούν την ψήφο μας για να επιβάλλουν εξουσία αισχρή και επώδυνη για τους κουρασμένους ώμους της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Παρόμοια θέση έλαβα κι εγώ για την αποχή στο δικό μου μπλογκ.
Όμως, όπως η ζωή δεν είναι άσπρο μαύρο έτσι και η πολιτική, ως σύνολο ζωτικών λειτουργιών της ζωής του συνόλου, δεν μπορεί να ακολουθεί τη μονολιθική και γι αυτό στείρα φόρμουλα «όχι σε όλα».
Το κείμενο αυτό που ανάρτησες αποτελεί ένα μανιφέστο, γραμμή χάραξης δηλαδή μιας συνειρμικής ακολουθίας πολιτικών σκέψεων. Έτσι το ηχηρό όχι των απεχόντων, η αγανάκτηση που εκφράστηκε κι οδήγησε στην παταγώδη αποτυχία των απατεώνων αυτής της ευροεκλογής, δεν πρέπει να μείνη στο απλό «δεν συμμετέχω», που μια επανάληψή του θα οδηγήση σε αδιέξοδο και θα δώσει την ευκαιρία σε κομματόσκυλα και σε άβουλους λωβοτομημένους να αποφασίζουν για τα κοινά.
Πιστεύω ότι στις επόμενες εκλογές για το εθνικό κοινοβούλιο θα πρέπει να συντελεστή το δεύτερο μέρος αυτού που συνέβη στις ευροεκλογές. Αυτή τη φορά θα πρέπει η συμμετοχή να είναι μαζική και η ψήφος που θα πέσει να δοθή σ' εκείνους που θα δεσμευτούν ότι θα αγωνιστούν σκληρά για να λάβει ο Λαός δικαίωση για τον πολύχρονο εμπαιγμό και ανακούφιση από τα βάρη που του έχουν εναποθέσει ο κηφήνες των κοινοβουλευτικών εδράνων.
Να δοθεί σ' εκείνους που είναι παιδιά φιλότιμα, σάρκα και αίμα του Λαού, που γνωρίζουν τι είναι μόχθος και ιδρώτας και τα σέβονται. Ξέρουμε όλοι ότι τέτοιοι υπάρχουν σε πολλές παρατάξεις.
Ας στείλει με την ψήφο του αυτή τη φορά τους απατεώνες και τις συμμορίες των μαφιόζων στα πανάκριβα σπίτια τους, που τα απόκτησαν εκμεταλλευόμενοι το αίμα του Λαού, μια και καλή.
Ας αξιοποιήση την ψήφο του και ας την κάνει όπλο εναντίον των γνωστών πιά κομματικών γκάνγκστερ, εξαφανίζοντάς τους για πάντα από το πολιτικό πεδίο, γιατί δεν μπορεί ανάξιοι τεμπέληδες και απατεώνες να κυβερνούν άξιους, έντιμους και δημιουργικούς πολίτες.
Δημοσίευση σχολίου