ΤΡΥΦΕΡΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ

Τρυφερή που είναι η φύση με τα άδεια σπίτια, με τα σπίτια που χρόνια τώρα μένουν έρημα. Οι άνθρωποι τους έφυγαν-πέθαναν. Και τόσους χειμώνες, τόσες άνοιξες η χλόη τα αναρριχώμενα κούρπανα πλησίασαν αργά, σταθερά τους τοίχους τους κι άρχισαν σιγά-σιγά το τρυφερό τους αγκάλιασμα.. Κι από την πόρτα που ακόμα διακρίνεται ξεκίνησε ένα βαρύ χειμώνα του ΄60 ο θείος ο Μ. Το χιόνι ήταν τόσο πολύ που τα κλαδιά των δέντρων έγερναν βαριά.

-Πάμε στις μηλιές , να τινάξουμε το χιόνι, μην σπάσουν τα κλαδιά τους.

Το χιόνι ως τα γόνατα, τα βήματα δύσκολα και τα ίχνη πίσω περίεργα μικρά πηγάδια. Και τινάξαμε το χιόνι από τις μηλιές και τις είδαμε την άνοιξη ν’ ανθίζουν και το φθινόπωρο ένας μεγάλος κόκκινος σωρός στο κατώι και το άρωμά τους έφτανε ως το δρόμο.

Κι εδώ τα κούρπανα κάλυψαν για πάντα την πόρτα. ..Κι ήταν σπίτι γεμάτο φωνές, έντονους διαπληκτισμούς, πολλά παιδιά. Ακόμα διακρίνεται στο παράθυρο το κεντημένο κουρτινάκι. Κι ήταν η θειάκω η Δ. που βόσκοντας τα πρόβατα το καλοκαίρι κάτω από τις πυκνές σκιές των πλατάνων εκεί στο ρέμα του καλόγηρου, κεντούσε αυτά τα κουρτινάκια και δρόσιζε τα πόδια της στα κρυστάλλινα τρεχούμενα νερά του. Κι ήταν εδώ που γεννήθηκε και έζησε μέχρι τα 22 η Τ. κι έφυγε μετά για τη Γερμανία. Μια ζωή ολόκληρη στη Γερμανία και πέθανε εκεί. Και η επιθυμία της..

-Να με θάψετε στους τάφους των ανώνυμων. Κανείς να μην ξέρει πως εγώ είμαι θαμμένη εκεί.

Τι πικρή επίγνωση. Ήξερε πως κανείς δε θα φρόντιζε τον τάφο της.

Κι εδώ ..Λίγο ακόμα και θα ολοκληρωθεί το τρυφερό σκέπασμα. Δε φαίνεται πια καθόλου η αυλή εκεί που ήταν δεμένο εκείνο το άσπρο άλογο. Τον περήφανο καβαλάρη του πολλοί λίγοι τον θυμούνται πια. Αντηχούσαν οι ρεματιές από το ξεχωριστό του μελωδικό σφύριγμα. Κι είχε και δυο μουριές. .Ναι, ούτε οι μουριές φαίνονται πιά. Δυο μουριές με μεγάλα κόκκινα μούρα. Τα χέρια μας, το στόμα μας βάφονταν κατακόκκινα.

Και δεν αντέχεται η σιωπή των άδειων δωματίων, σε πληγώνουν τα μοναχικά έπιπλα..

Σουρουπώνει. Τα πουλιά έχουν σωπάσει. Μένω ακίνητη, αναπνέω σιγά.. Και ναι, τον ακούω…Ακούω αυτόν τον ήχο που κάνουν οι μικρές καινούργιες ρίζες καθώς κυριεύουν σιγά-σιγά τα σπίτια. Κι είναι ήχος παρήγορος.. Την άνοιξη τα σπίτια θ’ ανθίσουν.. Κάθε άνοιξη τα σπίτια θ’ ανθίζουν και θα αποκτήσουν καινούργιους κατοίκους τα άδεια δωμάτια και θα αναριγήσουν οι ξύλινες πόρτες, τα ξύλινα κρεβάτια, οι καρέκλες καθώς θα παραδίνονται στα καινούργια φυτά, στα καινούργια λουλούδια..

Αθηνά

ΜΝΗΜΕΣ 2007

Καλοκαίρι 2007 -Το αρρωστημένο σύννεφο απ' τη φωτιά
που κατακαίει την Πάρνηθα πάνω από τη Σαλαμίνα.

Το σύνθημα παραμένει:

ΑΦΗΣΤΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥΜΕ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: γενέθλια στο νοσοκομείο των φυλακών

ένας ακόμη όμηρος της κρατικής βαρβαρότητας

Τα 31 του χρόνια έκλεισε χθες ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο τελευταίος προφυλακισμένος της εξέγερσης του Δεκέμβρη, αλλά ο πιο σημαντικός αριθμός για τη ζωή του αυτή τη στιγμή είναι το 41, καθώς την ίδια ημέρα συμπλήρωνε 41 ημέρες απεργίας πείνας, τις οποίες και "γιόρτασε" στο νοσοκομείο των δικαστικών φυλακών Κορυδαλλού, αφού ακόμα δεν έχει γίνει η μεταφορά του σε ένα κρατικό νοσοκομείο παρά την κάθε μέρα και πιο επιβαρυμένη υγεία του και παρά τις γνωματεύσεις των γιατρών που τον παρακολουθούν!

Μετά από 41 ημέρες απεργίας πείνας, ο 31χρονος πια Θοδωρής με κόπο ανασαίνει και μιλά, αλλά το κουράγιο του δεν τον εγκαταλείπει. Ενδεικτικά είναι τα λίγα λόγια που μπόρεσε να στείλει στην "Αυγή":

"Γιατί να σκύψεις το κεφάλι; Μήπως για να αντικρίσεις δύο πόδια που κάθε τόσο χάνουν την ισορροπία τους πάνω στον τάφο που σου έχουν σκάψει; Κράτα το ψηλά και κάποτε ο ήλιος θα ανατείλει και για εμάς."

Ο Θοδωρής πια δεν μπορεί να σταθεί όρθιος ή να πάει μόνος του στην τουαλέτα, ενώ σήμερα με αγωνία αναμένεται η νέα ιατρική γνωμάτευση από τη γιατρό του. Η τελευταία γνωμάτευση πριν 9 ημέρες έκανε λόγο για απώλεια «… σχεδόν του 18% του σωματικού του βάρους με αποτέλεσμα να σημειώνονται επιπλοκές σε πολλαπλά συστήματα (καρδιαγγειακό, μυϊκό, κεντρικό νευρικό, ηλεκτρολυτικές διαταραχές), απώλεια που έθετε τη ζωή του σε άμεσο κίνδυνο!»

Στο μεταξύ η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης για τον Θοδωρή Ηλιόπουλο καλεί συλλογικότητες από όλες τις πόλεις της Ελλάδας να συντονίσουν τις κινητοποιήσεις τους σε ένα κοινό πλαίσιο δράσης ορίζοντας την Δευτέρα 24 Αυγούστου και ώρα 8 μ.μ. "τη στιγμή που πανελλαδικά θα ενώσουν τη φωνή τους και τη δύναμή τους απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση του απεργού πείνας Θοδωρή Ηλιόπουλου."

Στην Αθήνα, το ραντεβού της 24ης Αυγούστου είναι στα Προπύλαια, όπου θα πραγματοποιηθεί συναυλία αλληλεγγύης, στις 8 μ.μ.

από την ΑΥΓΗ

Ο ΟΥΓΚΟ ΤΣΑΒΕΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΓΚΟΛΦ: ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ;

"Παίζετε γκολφ κύριε Σιμόν Μπολιβάρ;"
γράφει ο Motorcycle boy

Κάνω τρελό κέφι με την προπαγάνδα. Με τρέφει ρε παιδί μου, με αναζωογονεί –γι΄αυτό άλλωστε και ένα από τα πιο πετυχημένα ανέκδοτα που έχω ακούσει σχετίζεται με την προπαγάνδα. Το λέγαμε παλιά για να κοροϊδέψουμε τους ΚΚΕδες –μπορεί και να το ξέρεις:

Μια φορά λοιπόν, αποφασίζει ο σύντροφος Λεονίντ Μπρέζνιεφ, τότε επικεφαλής της ΕΣΣΔ να δεχτεί την πρόσκληση του προέδρου των ΗΠΑ, του Τζίμι «Φιστίκια» Κάρτερ και να τρέξουν οι δυο τους ένα κατοστάρι. Συναντιούνται στο στάδιο, τρέχουν το κατοστάρι, κερδίζει ο Κάρτερ. Την επόμενη μέρα η «Πράβντα» κάλυψε το γεγονός ως εξής –«σε αγώνα δρόμου 100 μέτρων που διεξήχθη χτες ο φωτεινός πρωτοπόρος και Γενικός Γραμματέας του ΚΚΣΕ σύντροφος Λ. Μπρέζνιεφ κατετάγη δεύτερος σε αντίθεση με το καπιταλιστικό σκουπίδι και πρόεδρο των ΗΠΑ Τ. Κάρτερ ο οποίος κατάφερε να τερματίσει μόλις προτελευταίος!»

Είπες τίποτα; Βεβαίως και δεν λέει ψέματα η υποτιθέμενη παρουσίαση του θέματος από την «Πράβντα» -άλλωστε η πραγματικότητα έχει πολλές όψεις, εξαρτάται από το που στέκεσαι κοιτάζοντάς την. Η πραγματικότητα έχει τόσες όψεις ώστε, μπορεί, ανάμεσά τους να διακρίνεις μέχρι και την αλήθεια!

Η Σοβιετική Ένωση υπήρξε άξια συνεχίστρια της επιστημονικής προπαγάνδας που αποθεώθηκε στη ναζιστική Γερμανία –αυτό το ξέρουν μέχρι και οι πέτρες. Κι επειδή «πέτρα που κυλάει –δεν χορταριάζει», μείναμε σ΄αυτά που ξέρουν οι πέτρες και ξεχάσαμε τι συμβαίνει δίπλα μας. Διότι η παραπάνω δήλωση περί «άξιας συνεχίστριας» δεν διαφέρει σε τίποτα από το ανέκδοτο με τους δύο Προέδρους –παρουσιάζει δηλαδή τη μισή ιστορία. Όμως δεν διαμαρτυρήθηκες όταν το διάβασες –έχεις συνηθίσει άλλωστε να ακούς τη συγκεκριμένη άποψη. Δες τώρα πως είναι ολόκληρο το γαλακτομπούρεκο: Η Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ υπήρξαν άξιες συνεχίστριες της επιστημονικής προπαγάνδας που αποθεώθηκε τόσο στη ναζιστική Γερμανία όσο και στη Μεγάλη Βρετανία του Τσώρτσιλ. Συνεννοηθήκαμε;

Αρκετά όμως με την ιστορική αναδρομή –περνάω στο γοητευτικό παρόν και παρουσιάζω ένα δείγμα προπαγάνδας «φτιαγμένο με τα αγνότερα υλικά από μαστόρους με μεράκι για πελάτες με γούστο». Το παρακάτω άρθρο είναι αναδημοσίευση των New York Times στην «Καθημερινή» (και να υπενθυμίσω εδώ οτι οι συγκεκριμένες δύο φυλλάδες συνηθίζεται να θεωρούνται συνώνυμες της αντικειμενικότητας):

Ο Τσάβες βουλώνει τις τρύπες του γκολφ
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας διέταξε το κλείσιμο δύο πολύ γνωστών γηπέδων της χώρας
The New York Times

Πρώτη εντύπωση; Σάλταρε ο Τσάβες! Δες λίγο την εικόνα που φτιάχνει ο τίτλος του άρθρου –ένας Τσάβες χοντρούλης, κάθιδρος –να τρέχει στα γήπεδα γκολφ και να βουλώνει τις τρύπες! Ακριβώς από κάτω ακολουθεί η συνοπτική παρουσίαση του θέματος –όπου το γεγονός (κλείσιμο δυο γηπέδων) αναβαθμίζεται με την επισήμανση οτι πρόκειται για «πολύ γνωστά» γήπεδα –άρα ο Τσάβες επεμβαίνει, ας πούμε, στον πολιτιστικό ιστό της χώρας. Ή κάτι τέτοιο.

Το πολιτικό κίνημα του προέδρου Ούγκο Τσάβες βρήκε καινούργιο στόχο: το γκολφ. Μετά ένα σύντομο κατηγορητήριο του προέδρου εναντίον του αθλήματος στην κρατική τηλεόραση, τον περασμένο μήνα, αξιωματούχοι του Τσάβες κίνησαν τις διαδικασίες για το κλείσιμο δύο από τα γνωστότερα γήπεδα γκολφ της χώρας, στο Μαρακάι, μια πόλη κοντά σε στρατόπεδα και στην παράκτια πόλη Καραμπαλέντα.

Εδώ έχουμε τον κλασικό πικάντικο πρόλογο που πρέπει να κρατήσει τους αναγνώστες. Και γι΄αυτό, το κλείσιμο δυο γηπέδων αναγορεύεται σε ιδεολογικό στόχο ενός κινήματος ο οποίος μάλιστα αναπτύχθηκε σε ένα «σύντομο κατηγορητήριο» εκ μέρους του προέδρου! Δηλαδή, ο τρελός που τρέχει να βουλώσει τρύπες του γκολφ, έδωσε και εξήγηση της παρανοϊκής του αυτής ενέργειας! Έχουμε καμιά απορία οτι η εξήγηση (οποιαδήποτε κι αν είναι) θα είναι τόσο παρανοϊκή όσο η ίδια η ενέργεια;

«Ας το ξεκαθαρίσουμε», είπε ο Τσάβες, κατά τη διάρκεια του κυριακάτικου τηλεοπτικού του προγράμματος. «Το γκολφ είναι αστικό σπορ», είπε και όταν ανέφερε τη λέξη «αστικό» ήταν σαν να κατάπινε καστορέλαιο.

Νάτη και η εξήγηση, νάτη και η εξήγηση! Ο ψυχάκιας κλείνει τα γήπεδα γκολφ, επειδή πρόκειται για «αστικό» (μπλιαχ, φτου –που πήγε η σακούλα μη λερώσω τη στολή μου;) σπορ! Αναρωτιέμαι –υπάρχει έστω κι ένας μη σχετικός με το θέμα αναγνώστης που να μην τσίμπησε από τον πικάντικο τίτλο και να μην μπήκε στη διαδικασία να διαβάσει το άρθρο; Κι αυτός ο αναγνώστης, φτάνοντας μέχρι εδώ –δεν έχει ήδη πειστεί οτι ο Τσάβες είναι ακόμα ένας ψυχοπαθής, γραφικός αλλά επικίνδυνος δικτάτορας; Πάμε παρακάτω.

Αν συνεχιστεί το κλείσιμο των γηπέδων, τότε μέσα σε μια τριετία θα έχουν κλείσει συνολικά εννέα γήπεδα γκολφ, παρατήρησε ο Τζούλιο Τόρες, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γκολφ της Βενεζουέλας. Ενα σχέδιο του Αμερικανού αρχιτέκτονα Ρόμπερτ Τρεντ Τζόουνς για την κατασκευή γηπέδου γκολφ στη Νήσο Μαργκαρίτα, το οποίο θα ήταν το μεγαλύτερο της Νότιας Αμερικής, σταμάτησε λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Έρχεται τώρα η φωνή της λογικής, η σύνεση προσωποποιημένη, ο αδέκαστος Τζούλιο Τόρες, ο οποίος δεν είναι κανένας τυχαίος –εντάξει; Είναι κοτζάμ Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γκολφ Βενεζουέλας! Ειδικός, ικανός και αμερόληπτος! Προσέχεις πόσο πιο ψύχραιμη μοιάζει η δήλωσή του σε σύγκριση με το παραλήρημα του Τσάβες; Τόσο ψύχραιμη που δεν μπαίνει καν σε εισαγωγικά! Και τι μας λέει ο Πρόεδρος; Οτι ΑΝ (αν, είπαμε) συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, μέχρι το τέλος του χρόνου θα κλείσουν 9 ολόκληρα γήπεδα! Αναρωτιέμαι εγώ ο ηλίθιος –πόσα γήπεδα γκολφ έχει η Βενεζουέλα; Τέλος πάντων. Δεν έχει σημασία επειδή το άρθρο μας κεραυνοβολεί αποκαλύπτοντας οτι ένα σχέδιο του παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτονα Τάδε Ταδόπουλου για το μεγαλύτερο γήπεδο γκολφ της Λατινικής Αμερικής σταμάτησε λόγω οικονομικών προβλημάτων! Εδώ πλέον μπορούμε να γίνουμε έξαλλοι με την άνεσή μας απέναντι στον Τσάβες! Τόλμησε ο κανάγιας να σταματήσει την κατασκευή αυτού του γηπέδου-κοσμήματος; Και δεν έχει βγει ακόμα ο λαός στους δρόμους να τον λιντσάρει; Τώρα βέβαια, εδώ πέρα υπάρχουν κάποιες απορίες. Για παράδειγμα, από που κι ως που θα έβαζε μια κυβέρνηση τα λεφτά για να γίνει ένα γήπεδο γκολφ; Ή, ας πούμε, τι σκατά χρησιμότητα εξυπηρετεί η χρηματοδότηση ενός γηπέδου γκολφ σε μια χώρα που ταλανίζεται από την πείνα και τη φτώχεια; Συνεχίζουμε.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ

άσματα και μιάσματα

Όσο εκκωφαντικό κι αν είναι το βουητό του καλοκαιριού
η Σαλαμίνα καταφέρνει και βρίσκει τον εαυτό της.

Σαλαμίνα / καλοκαίρι 2009

ΤΟ ΡΗΓΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Η Άννα Βίσση στη Σαλαμίνα

Ένα σατυρικό ποίημα

Ο ΛΗΣΤΗΣ

Είμαι άφραγκος και πάω για ληστεία

έχω και δύο φίλους πιστούς στην ανεργία

όταν ήμουνα μικρός έκλεβα κυλικεία

μα τώρα πια μεγάλωσα παίρνω και βραβεία.

Τώρα αναβαθμίστηκα, φοράω και κουκούλα

σπάω τη πόρτα μπαίνοντας με μία βαριοπούλα

τη βλέπω πίσω απ’ το γκισέ της δίνω τη σακούλα

κι αυτή κοιτάζει αμήχανα και λέει με λένε Ρούλα.

Άσε τα πολλά, της δείχνω το πιστόλι

κι αυτή μου λέει ότι έχει άδειο πορτοφόλι

εγώ έχω θολώσει οι σκέψεις μου χαρμάνι

πάλι θα κοιμάμαι σε βάρκα στο λιμάνι;

Γεμίζει τη σακούλα, μου κλείνει και το μάτι

μα εγώ υποψιάζομαι ότι μου κρύβει κάτι

βιάζομαι της λέω δεν έχω χρόνο ξέρεις

και κατά βάθος σκέφτομαι ότι θα μου τη φέρεις.

Σηκώνομαι με γρήγορους βηματισμούς να φύγω

μ΄ αυτή με σταματάει και μου λέει κάτσε λίγο

θα έρθουμε απ’ το σπίτι σου ότι και να γίνει

μα εμένα η ιστορία αυτή, αρχίζει να μου τη δίνει.

Έρχονται με βρίσκουνε σε θάλασσα ανοιχτή

κι αυτή γλυκά μου λέει πως θέλουν το χαρτί

μου γνέφει πονηρά, μα εγώ της το χα πει

μην έρθετε με άδεια χέρια, θα έχουμε γιορτή.

Κλικ the opposite +

ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Το Αρχαίο Θέατρο Ζέας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά ανοίγει φέτος πρώτη φορά για το κοινό και υποδέχεται τον διεθνώς καταξιωμένο πιανίστα και συνθέτη Βασίλη Τσαμπρόπουλο, ο οποίος θα παρουσιάσει ένα μοναδικό ρεσιτάλ πιάνου με τίτλο «The promise», ρεσιτάλ βασισμένο στον τελευταίο ομότιτλο δίσκο του που κυκλοφορεί από την ECM.

Το Τhe Promise αποτελείται από έντεκα κομψές και ατμοσφαιρικές πιανιστικές μινιατούρες, πρωτότυπες συνθέσεις του, με εξαίρεση το Τζιβάερι σε μια εξαιρετικά εμπνευσμένη διασκευή. Η ενδελεχής διατύπωση, η λεπτότητα και η ακρίβεια του ήχου διαποτίζονται από ποιητική ευαισθησία ενώ η αφαιρετική ιδιοσυγκρασία της μουσικής του Βασίλη Τσαμπρόπουλου είναι μαγική, καθώς ο ακροατής μπορεί να ακολουθήσει τα βήματα και την εξέλιξη αυτής της εύθραυστης και συγχρόνως δυνατής αρμονικής ανάπτυξη. Το πρόγραμμα της συναυλίας θα εμπλουτιστεί και από επιλογές από την υπόλοιπη δισκογραφία του Βασίλη Τσαμπρόπουλου.

Το Τhe Promise, είναι ο έκτος δίσκος του Βασίλη Tσαμπρόπουλου με την ECM, και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του καλλιτέχνη, ο πιο προσωπικός του, μέχρι σήμερα. Ο πολυτάλαντος έλληνας πιανίστας και συνθέτης Βασίλης Τσαμπρόπουλος έχει ήδη διανύσει μια μεγάλη τροχιά στη δισκογραφία της ECM, από την μετα-Bill Evans τζαζ με τον Arild Andersen, μέχρι την εξερεύνηση της μουσικής του Gurdjieff με την Anja Lechner.

Μία μαγική βραδιά κάτω από το φως της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου, την Πέμπτη 6 Αυγούστου στον ατμοσφαιρικό χώρο του Αρχαίου Θεάτρου Ζέας που ανοίγει με τρόπο ιδανικό, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία, τις πόρτες του για το κοινό.

Πότε: Πέμπτη 6 Αυγούστου
Πότε: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ: Χαριλάου Τρικούπη 31-Πειραιάς
Ώρα έναρξης: 21:30

Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Η ραστώνη του καλοκαιριού δεν ευνοεί τα πολλά λόγια.
Απολαύστε το παρακάτω βίντεο-σύμβολο της αντίστασης,
που συνέβη 20 χρόνια πριν στη πλατεία Tienanmen της Κίνας.