Λίγο πριν τα Χριστούγεννα η εργαζόμενη στον καθαρισμό του ΗΣΑΠ Κωνσταντίνα Κούνεβα δέχεται δολοφονική επίθεση με οξύ από αγνώστους. Η κατάσταση της παραμένει ακόμα κρίσιμη ενώ η όραση της από το ένα μάτι έχει ήδη χαθεί. Η ανάγκη για οικονομική της ενίσχυση είναι άμεση. (δες ΕΔΩ)
Με αφορμή το γεγονός ένας εκπαιδευτικός γράφει:
.
Φίλες και φίλοι,
Ο γιος της Κωνσταντίνας Κούνεβα, είναι μαθητής της Ε΄ Δημοτικού σε σχολείο των Πετραλώνων. Ο πατέρας του εργάζεται στη Βουλγαρία. Η μητέρα του (ιστορικός - που βγάζει τίμια το ψωμί της στη χώρα μας σαν καθαρίστρια) πληρώνει το θάρρος της γνώμης της και την αντίστασή της απέναντι στην βάρβαρη εκμετάλλευση και την ασυδοσία της εργοδοσίας.
Ο εκπαιδευτικός κόσμος της Αθήνας είναι ανάστατος και συγκλονισμένος.
Η γυναίκα έχασε το φως της και παλεύει για τη ζωή της.
Φίλοι και φίλες,
αυτό δεν πρέπει να περάσει έτσι. Από παντού μας κυκλώνει η ανθρώπινη δυστυχία: δυστυχισμένοι και ταλαίπωροι μετανάστες, ναρκομανείς/ανθρώπινα σκουπίδια, ψυχικά πάσχοντες παρατημένοι στη μοίρα τους, άνεργοι, φτωχοί, άρρωστοι αντικείμενα κοροϊδίας στο ανύπαρκτο ΕΣΥ, σωφρονιστικό σύστημα ευφημισμός, παιδιά έξω από τα σχολεία, δίχως μέλλον, και γυναίκες θύματα της σεξουαλικής εμπορίας... Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς.
Ζούμε σε μια κοινωνία εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας και ο ανθρώπινος πόνος δεν έχει όρια. Εθιστήκαμε.
ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΤΣΙ.
Η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη. Πρέπει να αντιδράσουμε. Με όλους τους τρόπους.
Με τη συμμετοχή μας σε όλες τις εκδηλώσεις που θα προγραμματισθούν.
Με το λόγο μας. Ενυπόγραφα. Δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε.
Με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στο συγκεκριμένο συνδικάτο.
Με την απαίτηση για εφαρμογή (και έλεγχο της εφαρμογής) της εργατικής νομοθεσίας. Είναι ντροπή μέσα από την ασύδοτη λειτουργία θεσμών όπως οι εργολαβίες και υπεργολαβίες να γίνεται ενοικίαση/υπενοικίαση εργαζομένων με όρους σκλαβιάς και οι αρμόδιοι εμπλεκόμενοι φορείς και πρόσωπα να βολεύονται και να κοιτάζουν αλλού αντί να κάνουν το καθήκον τους.
Με την έμπρακτη (και οικονομικά) αλληλεγγύη μας στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και το γιο της.
Δεν είναι Χριστούγεννα, είναι η κάθοδος στον Άδη γι' αυτό το αγόρι και τη μάνα του.
Είναι μαθητής μας, ένα ώριμο παιδί. Θα κάθεται στο θρανίο απέναντί μας.
Η μάνα του δεν έκανε παρά το σωστό.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να μπορούμε να τον κοιτάμε στα μάτια;
Χάρης Παπαδόπουλος
σχολικός σύμβουλος δημ. εκπαίδευσης της 2ης περιφέρειας της Αθήνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου