Και είδα τους ανθρώπους να οργίζονται...είδα τους ανθρώπους να αγανακτούν, να σπάνε, να καίνε..Είδα τους ανθρώπους να πενθούν , να κλαίνε ..Και κλαίω κι εγώ μαζί τους.. Κρίμα τη μικρή ψυχή που χάθηκε...Κλαίω γι΄αυτήν και και για τους δικούς του που έμειναν πίσω .Πενθώ γιατί δεν μπορώ να πιστέψω στην αλλαγή .Πενθώ γιατί δεν ξέρω πράγματι πόσοι από τους ανθρώπους που βγήκαν στους δρόμους είχαν στο νού τους την αλλαγή. Αλλά και το να εκτονώνεις την οργή σου γι' αυτή τη γαμημένη ζωή που σου ορίζουν να ζήσεις χωρίς πολλά περιθώρια διαφυγής κι αυτό σεβαστό. Πενθώ γιατί δεν μπορώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου και να πω πως κάτι θα προκύψει απ' όλα αυτά και ξέρω τόσο σίγουρα πως κοντά είναι ο καιρός που οι κυβερνώντες όλη αυτή την ιστορία θα τη γυρίσουν με το μέρος τους . Πολύ σύντομα θα την επικαλεστούν και επιβάλλουν ισχυρότερη αστυνόμευση ,για να μην έχουμε τα ίδια και οι λαοί ξεχνούν, οι άνθρωποι ξεχνάμε και μας ξεγελάνε...αιώνες μας ξεγελάνε. Γιατί; Θα ήθελα μια απάντηση, όχι συνηθισμένη, μια απάντηση αλλιώτικη.. Και κλείνοντας θα πω. Τουλάχιστον ο θάνατος του μικρού αγοριού δεν ήταν φτωχός ...Κόντεψε να καεί όλη η πόλη. Και δεν λυπάμαι γι' αυτό..Αξίζει για τέτοιους θανάτους να ταράζονται τα σύμπαντα.
απαντήσεις που ψάχνεις δύσκολα βρίσκονται. όχι μόνο διοτι είναι ακόμη πολύ νωρίς, αλλά κυρίως γιατί δεν υπάρχουν προφήτες. ας το πούμε με σιγουριά αυτό. άλλωστε οι έστίες εξέγερσης που συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν από τον μακρινό Έβρο μέχρι τη πόλη του Ρεθύμνου, τουλάχιστον στο μέγεθος τους, δεν είχαν προβλεφθεί από κανέναν.
οι αστειότητες περί προβοκατόρων και άλλων εξωγήινων πλασμάτων που έσπαγαν ότι έβρισκαν είναι αθλιότητες των εχθρικών μμε. όταν η οργή είναι δίκαιη, η λύσσα του καταπιεσμένου είναι ανεξέλεγκτη. αποκρύβουν ωστόσο και το γεγονός οτι τα 2/3 των καταστημάτων που καταστράφηκαν ήταν τράπεζες και το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου 1/3 πολυεθνικές και υπερκαταστήματα ή κρατικές υπηρεσίες.
η λογική οτι η πρακτική της βίαιης αντίδρασης από το λαό επιφέρει περισσότερη καταστολή με βρίσκει σύμφωνο, αλλά όχι σε απόλυτο βαθμό. μη ξεχνάς οτι οι δυνάμεις καταστολής σήμερα είναι από τις πιο οπλισμένες, και όλοι οι δρόμοι έχουν γεμίσει με περιστρεφόμενες κάμερες, ενώ καμία ουσιαστική εξέγερση δεν έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. έχουν όμως συμβεί ολυμπιακοί αγώνες.
και επιστρέφω στο ερώτημα σου. τι εννοείς να αλλάξουν τα πράγματα; ο καθένας ορίζει με τη λέξη αλλαγή χίλιαδυο. ίσως η κυβέρνηση πέσει την επόμενη εβδομάδα. όπωσδήποτε αυτό θα οφείλεται στην πρόσφατη αναταραχή. κάποιοι δεν ικανοποιούνται. οι αναρχικοί, που αυτοί έδειξαν το δρόμο στην εξέγερση αυτή, ζητούν την κατάλυση του κράτους και της βίας που αυτό παράγει εκ της συστάσεως του. δε θα επιτευχθεί. η ιστορία όμως θα το καταγράψει. κάποιοι στο μέλλον θα παραδειγματιστούν από αυτά τα γεγονότα, και για το πόσο ρευστά είναι τα θεμέλια της κρατικής εξουσίας.
πριν λίγο καιρό αναπτύχθηκε κίνημα συμπαράστασης στους φυλακισμένους το οποίο δε κατάφερε να καταργήσει τη βία του ποινικού συστήματος και τους εγκλεισμούς που αυτό παράγει, αλλά μπόρεσε να αποφυλακίσει 5.000 κρατούμενους. κέρδισε κάτι. πίεσε από τους δρόμους. εκεί παίζονται τα πάντα.
Δε βλέπω το λόγο να πενθείς.το πένθος νομίζω πως είναι μια υγιής αντίδραση της καθημερινότητας που βιώνουμε, και όχι τώρα, που αυτή προσπαθεί να ανατραπεί ή έστω να αποδιοργανωθεί στιγμιαία.
'αξίζει για τέτοιους θανάτους να ταράζονται τα σύμπαντα' είναι ο επίλογος σου.
Σήμερα το μεσημέρι γύρω στις 1.00, καθώς κατηφόριζα Β.Σοφίας προς Σύνταγμα, έκπληξη μεγάλη μπροστά σε αυτήν την ανησυχητική σιωπή. Δεξιά οι κλούβες με τις ασπίδες ακουμπισμένες για ξεκούραση , αριστερά τα ανθοπωλεία.. Φθάνοντας στην Αμαλίας τραβούσα φωτογραφίες τις έρημες λεωφόρους. Γυρίζοντας το φακό προς την Β.Σοφίας βλέπω μια διμοιρία ΜΑΤ να κατεβαίνουν και να κατευθύνονται προς Σύνταγμα. Πάγωσα, σε απόσταση αναπνοής το πρωτοπαλίκαρο της διμοιρίας είπε επιθετικά :θέλεις ενθύμιο; Δεν νομίζω ,αποκρίθηκα. Συνεχίζει,Κοίτα μη σε κάνω να με θυμάσαι για πάντα. Αισθάνθηκα ανίσχυρη αλλά πάνω από όλα θυμωμένη. Απειλούμενη μέσα σε αυτό το ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ. Ήμουν και εγώ εκεί
Έκανα τη σκέψη:Μάταιη αυτή η ανταρσία, μάταιος αυτός ο χαλασμός.Γρήγορα θα έρθουν μέρες σιωπής, μέρες ερήμου.Αλλά...Όχι, δεν είναι έτσι. Η ανταρσία των ανθρώπων είναι πηγή ευφυίας.Για λίγο το αίμα μας αποκτά ιδιότητες ηρωικές, γινόμαστε περήφανοι πολεμιστές, διεκδικούμε τα πάντα "θέλουμε τα δάση να είναι χρυσά για μας". Υψώνεται η σκιά μας πάνω από τις Μητροπόλεις και φοβίζει πιο πολύ εκείνους που κρύβονται μέσα στα σπίτια τους. Και φουντώνει για λίγο μέσα μας , όσο διαρκούν οι πολεμικοί κρότοι, οι φωτιές και οι καπνοί, η ελπίδα πως ναι...μπορεί τώρα να βρισκόμαστε πάλι στα πρόθυρα μιας νέας προμηθεϊκής εποχής... Κι ας έρθει μετά ήσυχα ο χειμώνας κι ας ανθίσει και πάλι η άνοιξη, κάτι δε θα είναι όπως παλιά.Μια σπίθα θα μείνει μέσα στις ψυχές των εξεγερμένων, αυτών που έτρεξαν στους δρόμους, ένα βίωμα που θα τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή.Κι από γενιά σε γενιά μπορεί η σπίθα να μεγαλώνει. Κι εκεί που πιστεύουν πως όλα βαδίζουν κατα το πρόγραμμά τους, να τους διαφεύγει η ροή του μυστικού, εσωτερικού ποταμού..Ίσως...Να έρθει ο καιρός της γόνιμης πλημμύρας. Αθηνά
Αγαπητοί φίλοι, Αποδέχομαι το :Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις...αλλά βάλτε και κανένα κείμενο. Κάντε κι άλλους συνδέσμους...Γενικώς λίγη κίνηση κάνει καλό... Το δεύτερο τεύχος του βάκιλου? Να το περιμένουμε ετούτον τον χρόνο ή τον άλλον? Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
αν έχεις κάτι στο μυαλό σου μπορείς να το προτείνεις, και γενικά το blog δεν είναι απλά ανοιχτό σε ιδέες, αλλά επιθυμεί απόλυτα τη συνέργια των αναγνωστών του. Ρίχτε προτάσεις και θέματα προς διάλογο.
Το β' τεύχος, λόγω των πρόσφατων γεγονότων, καθυστέρησε λίγο. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα τυπωθεί αρχές του έτους.
1.Κάθε ανάρτηση του blog εκφράζει μονάχα τον αρθρογράφο της_ 2.Κάθε ιστορική αναφορά που παρατίθεται στο blog εχθρεύεται τις διαδρομές του πατριωτικού σπαραγμόύ ή της υπερηφάνειας._ .
7 σχόλια:
Και είδα τους ανθρώπους να οργίζονται...είδα τους ανθρώπους να αγανακτούν, να σπάνε, να καίνε..Είδα τους ανθρώπους να πενθούν , να κλαίνε ..Και κλαίω κι εγώ μαζί τους.. Κρίμα τη μικρή ψυχή που χάθηκε...Κλαίω γι΄αυτήν και και για τους δικούς του που έμειναν πίσω .Πενθώ γιατί δεν μπορώ να πιστέψω στην αλλαγή .Πενθώ γιατί δεν ξέρω πράγματι πόσοι από τους ανθρώπους που βγήκαν στους δρόμους είχαν στο νού τους την αλλαγή. Αλλά και το να εκτονώνεις την οργή σου γι' αυτή τη γαμημένη ζωή που σου ορίζουν να ζήσεις χωρίς πολλά περιθώρια διαφυγής κι αυτό σεβαστό. Πενθώ γιατί δεν μπορώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου και να πω πως κάτι θα προκύψει απ' όλα αυτά και ξέρω τόσο σίγουρα πως κοντά είναι ο καιρός που οι κυβερνώντες όλη αυτή την ιστορία θα τη γυρίσουν με το μέρος τους . Πολύ σύντομα θα την επικαλεστούν και επιβάλλουν ισχυρότερη αστυνόμευση ,για να μην έχουμε τα ίδια και οι λαοί ξεχνούν, οι άνθρωποι ξεχνάμε και μας ξεγελάνε...αιώνες μας ξεγελάνε. Γιατί; Θα ήθελα μια απάντηση, όχι συνηθισμένη, μια απάντηση αλλιώτικη..
Και κλείνοντας θα πω. Τουλάχιστον ο θάνατος του μικρού αγοριού δεν ήταν φτωχός ...Κόντεψε να καεί όλη η πόλη. Και δεν λυπάμαι γι' αυτό..Αξίζει για τέτοιους θανάτους να ταράζονται τα σύμπαντα.
απαντήσεις που ψάχνεις δύσκολα βρίσκονται. όχι μόνο διοτι είναι ακόμη πολύ νωρίς, αλλά κυρίως γιατί δεν υπάρχουν προφήτες. ας το πούμε με σιγουριά αυτό. άλλωστε οι έστίες εξέγερσης που συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν από τον μακρινό Έβρο μέχρι τη πόλη του Ρεθύμνου, τουλάχιστον στο μέγεθος τους, δεν είχαν προβλεφθεί από κανέναν.
οι αστειότητες περί προβοκατόρων και άλλων εξωγήινων πλασμάτων που έσπαγαν ότι έβρισκαν είναι αθλιότητες των εχθρικών μμε. όταν η οργή είναι δίκαιη, η λύσσα του καταπιεσμένου είναι ανεξέλεγκτη. αποκρύβουν ωστόσο και το γεγονός οτι τα 2/3 των καταστημάτων που καταστράφηκαν ήταν τράπεζες και το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου 1/3 πολυεθνικές και υπερκαταστήματα ή κρατικές υπηρεσίες.
η λογική οτι η πρακτική της βίαιης αντίδρασης από το λαό επιφέρει περισσότερη καταστολή με βρίσκει σύμφωνο, αλλά όχι σε απόλυτο βαθμό. μη ξεχνάς οτι οι δυνάμεις καταστολής σήμερα είναι από τις πιο οπλισμένες, και όλοι οι δρόμοι έχουν γεμίσει με περιστρεφόμενες κάμερες, ενώ καμία ουσιαστική εξέγερση δεν έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. έχουν όμως συμβεί ολυμπιακοί αγώνες.
και επιστρέφω στο ερώτημα σου. τι εννοείς να αλλάξουν τα πράγματα; ο καθένας ορίζει με τη λέξη αλλαγή χίλιαδυο. ίσως η κυβέρνηση πέσει την επόμενη εβδομάδα. όπωσδήποτε αυτό θα οφείλεται στην πρόσφατη αναταραχή. κάποιοι δεν ικανοποιούνται. οι αναρχικοί, που αυτοί έδειξαν το δρόμο στην εξέγερση αυτή, ζητούν την κατάλυση του κράτους και της βίας που αυτό παράγει εκ της συστάσεως του. δε θα επιτευχθεί. η ιστορία όμως θα το καταγράψει. κάποιοι στο μέλλον θα παραδειγματιστούν από αυτά τα γεγονότα, και για το πόσο ρευστά είναι τα θεμέλια της κρατικής εξουσίας.
πριν λίγο καιρό αναπτύχθηκε κίνημα συμπαράστασης στους φυλακισμένους το οποίο δε κατάφερε να καταργήσει τη βία του ποινικού συστήματος και τους εγκλεισμούς που αυτό παράγει, αλλά μπόρεσε να αποφυλακίσει 5.000 κρατούμενους. κέρδισε κάτι. πίεσε από τους δρόμους. εκεί παίζονται τα πάντα.
Δε βλέπω το λόγο να πενθείς.το πένθος νομίζω πως είναι μια υγιής αντίδραση της καθημερινότητας που βιώνουμε, και όχι τώρα, που αυτή προσπαθεί να ανατραπεί ή έστω να αποδιοργανωθεί στιγμιαία.
'αξίζει για τέτοιους θανάτους να ταράζονται τα σύμπαντα' είναι ο επίλογος σου.
πολύ όμορφο.
Σήμερα το μεσημέρι γύρω στις 1.00, καθώς κατηφόριζα Β.Σοφίας προς Σύνταγμα,
έκπληξη μεγάλη μπροστά σε αυτήν την ανησυχητική σιωπή. Δεξιά οι κλούβες με τις ασπίδες ακουμπισμένες για ξεκούραση , αριστερά τα ανθοπωλεία.. Φθάνοντας στην Αμαλίας τραβούσα φωτογραφίες τις έρημες λεωφόρους. Γυρίζοντας το φακό προς την Β.Σοφίας βλέπω μια διμοιρία ΜΑΤ να κατεβαίνουν και να κατευθύνονται προς Σύνταγμα. Πάγωσα, σε απόσταση αναπνοής το πρωτοπαλίκαρο της διμοιρίας είπε επιθετικά :θέλεις ενθύμιο; Δεν νομίζω ,αποκρίθηκα. Συνεχίζει,Κοίτα μη σε κάνω να με θυμάσαι για πάντα. Αισθάνθηκα ανίσχυρη αλλά πάνω από όλα θυμωμένη. Απειλούμενη μέσα σε αυτό το ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ. Ήμουν και εγώ εκεί
Έκανα τη σκέψη:Μάταιη αυτή η ανταρσία, μάταιος αυτός ο χαλασμός.Γρήγορα θα έρθουν μέρες σιωπής, μέρες ερήμου.Αλλά...Όχι, δεν είναι έτσι. Η ανταρσία των ανθρώπων είναι πηγή ευφυίας.Για λίγο το αίμα μας αποκτά ιδιότητες ηρωικές, γινόμαστε περήφανοι πολεμιστές, διεκδικούμε τα πάντα "θέλουμε τα δάση να είναι χρυσά για μας". Υψώνεται η σκιά μας πάνω από τις Μητροπόλεις και φοβίζει πιο πολύ εκείνους που κρύβονται μέσα στα σπίτια τους. Και φουντώνει για λίγο μέσα μας , όσο διαρκούν οι πολεμικοί κρότοι, οι φωτιές και οι καπνοί, η ελπίδα πως ναι...μπορεί τώρα να βρισκόμαστε πάλι στα πρόθυρα μιας νέας προμηθεϊκής εποχής...
Κι ας έρθει μετά ήσυχα ο χειμώνας κι ας ανθίσει και πάλι η άνοιξη, κάτι δε θα είναι όπως παλιά.Μια σπίθα θα μείνει μέσα στις ψυχές των εξεγερμένων, αυτών που έτρεξαν στους δρόμους, ένα βίωμα που θα τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή.Κι από γενιά σε γενιά μπορεί η σπίθα να μεγαλώνει. Κι εκεί που πιστεύουν πως όλα βαδίζουν κατα το πρόγραμμά τους, να τους διαφεύγει η ροή του μυστικού, εσωτερικού ποταμού..Ίσως...Να έρθει ο καιρός της γόνιμης πλημμύρας.
Αθηνά
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Αγαπητοί φίλοι,
Αποδέχομαι το :Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις...αλλά βάλτε και κανένα κείμενο. Κάντε κι άλλους συνδέσμους...Γενικώς λίγη κίνηση κάνει καλό... Το δεύτερο τεύχος του βάκιλου? Να το περιμένουμε ετούτον τον χρόνο ή τον άλλον?
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Φίλε/φίλη,
αν έχεις κάτι στο μυαλό σου μπορείς να το προτείνεις, και γενικά το blog δεν είναι απλά ανοιχτό σε ιδέες, αλλά επιθυμεί απόλυτα τη συνέργια των αναγνωστών του. Ρίχτε προτάσεις και θέματα προς διάλογο.
Το β' τεύχος, λόγω των πρόσφατων γεγονότων, καθυστέρησε λίγο. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα τυπωθεί αρχές του έτους.
συντροφικά
Δημοσίευση σχολίου