Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009







Ειναι κάποιες εικόνες , όχι σπουδαίες, όχι συνταραχτικές, είναι εικόνες απλές, καθημερινές που πιάνουν μια γωνιά στο μυαλό σου και μένουν εκεί μοναδικές, δεν τις καλύπτει τίποτα,έχουν το δικό τους μπαλκόνι.Και είναι φορές, που αν ρωτήσεις κάποιον:Πώς ήταν εκείνα τα χρόνια;Τότε που ήσουν παιδί; Σε κοιτά και δεν απαντά αμέσως.Βλέπεις σ' αυτή τη σιωπή τα μάτια του να χαμηλώνουν, η ανάσα του να γίνεται μαλακιά, λίγο μακρόσυρτη ,σαν να βυθίζεται σε μακρινό όραμα. Και αρχίζει:


Εκείνο το χειμωνιάτικο μεσημέρι..παραμονή πρωτοχρονιάς, σου το είπα ,δεν είχε ήλιο, ομίχλη είχε από το πρωί, το μεσημέρι βέβαια είχε αραιώσει η ομίχλη και μεγάλες νιφάδες χιονιού αιωρούνταν για αρκετή ώρα στον αέρα...κι ένιωθα μια περίεργη χαρά, μια αγαλίαση σ' αυτό το χωριό, αυτόν τον χειμώνα. Και να, μόλις πέρασα τη στροφή της εκκλησίας που έκρυβε το σπίτι, το αγαπημένο δυόροφο σπίτι με τα μικρά εξάρια παράθυρα.Καπνός γλυκός από την καμινάδα. Στην αυλή ο πατέρας κουβαλούσε ξύλα για την σόμπα.Η γάτα τον ακολουθούσε.Η μάνα στο ξύλινο μπαλκόνι άπλωνε σκούρα ρούχα.Στο παράθυρο είδα το κεφάλι του Σταύρου σκυμμένο ...Η αγαπημένη του θέση να διαβάζει.Κι ερχόταν από μακριά η μυρωδιά της ψημένης τραχανόπιτας.Κι ένιωθα να κυλάω απαλά,, χορευτικά προς αυτό το αγαπημένο σπίτι κι όπως χοροπήδαγα μικρά-μικρά κόκκινα συννεφάκια ξέφευγαν απ' την πάνινη σακούλα με το πιπέρι.Γύριζα από τον μύλο....




Και ευχή:


Ας υπάρξει κι αυτή την πρωτοχρονιά μια εικόνα που θα την ανακαλούμε στη μνήμη μας και θα γεμίζει την ψυχή μας με αισθήματα που θα νιώθουμε πως δεν μπορούμε να τα εκφράσουμε, τόσο φτωχά τα λόγια, κι όλο θα ανοίγουμε τα χέρια μας και θ' ανασαίνουμε τόσο βαθιά για να ξαναζήσει εντός μας εκείνο το ανείπωτο αίσθημα πληρότητας και αγαλίασης
Αθηνά


Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

...KAI ΠΑΛΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Και να , μέρες πού είναι, ναι , κυρίεψαν το μυαλό μου περίεργες συσχετίσεις, κάπως μπερδεμένες είναι αλήθεια , όσον αφορά τη χρονική στιγμή αλλά πάντα μου αρέσει να ανακατεύω τον χρόνο και να πιάνω τα γεγονότα ανάποδα .
Κι αρχίζω από τη σφαγή των νηπίων και ακούω τους γοερούς θρήνους των μανάδων και δεν ξέρω αν ποτέ παρηγορήθηκαν αυτές οι μανάδες και δεν ξέρω αν ποτέ , όταν δούλευε στο ξυλουργείο του πατέρα του , ο Εμμανουήλ υπέφερε από τύψεις γι’ αυτήν σφαγή…Και λέω ..να γιατί το χριστουγεννιάτικο τραπέζι ήταν πάντα στημένο πάνω στο θρήνο των γουρουνιών που σφάζονταν τις παραμονές των Χριστουγέννων, τουλάχιστον στα ελληνικά χωριά, να γιατί ήταν και είναι τόσο αιματηρή η γήινη πλευρά αυτής της γιορτής. Ανίερες μου φαίνονται οι σκέψεις μου και λίγο με φοβίζουν.. αλλά συνεχίζω…Κι έρχομαι τώρα στις μέρες μας και παρακολουθώ την σύνοδο στην Κοπεγχάγη.. και λέω τώρα πια τα εγκλήματα γίνονται επιμελώς ήσυχα και καμουφλαρισμένα στα σφαγεία των παρασκηνίων τώρα οι Ηρώδες δεν φανερώνουν τις προθέσεις τους, τις καλύπτουν με λόγια ευγενικά, βάζουν ανάμεσά τους και κάποιους να λένε, ντροπή δεν σκέφτεστε το μέλλον του πλανήτη, το μέλλον των παιδιών μας, έτσι για να νιώσουν και οι θεατές πως τέλος πάντων τα πράγματα λέγονται με το όνομά τους κι αυτοί ικανοποιημένοι σχεδιάζουν με κάθε λεπτομέρεια τη σφαγή των νηπίων του ανθρώπινου γένους. Κι ακόμα δίνεται το περιθώριο , έτσι για να έχει η νίκη τους μεγαλύτερο ενδιαφέρον , δίνεται το περιθώριο σε μερικές χιλιάδες ανθρώπων να στέκονται προσηλωμένοι μπροστά στους υπολογιστές τους και να υπογράφουν με πάθος κείμενα διαμαρτυρίας ..Όχι δε θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν το σπίτι μας, τη γη μας που τόσο αγαπάμε και εξαντλείται όλη η οργή τους καθώς ο έντονος ήχος των πλήκτρων του κομπιούτερ, γιατί ναι είναι επαναστατημένοι, πληκτρολογεί το όνομά τους .
Και μετά έρχεται στο μυαλό μου ένας από τους πιο συγκινητικούς ύμνους. Μιλάει ο Χριστός στους μαθητές τους.
Μυσταγωγών σου κύριε τους μαθητάς εδίδασκες λέγων,
Ω φίλοι οράτε μηδείς υμάς χωρίσει φόβος ει γαρ πάσχω αλλ’ υπέρ του κόσμου. Μη ουν σκανδαλίζεστε εν εμοί (………..) ει ουν υμείς φίλοι μου εστέ (….)μείνατε έν εμοί ίνα βότρυν φέρητε..
Και φέρνω στο μυαλό μου τις λίγες χιλιάδες κόσμου που βγήκαν στους δρόμους , που φώναξαν , αλλά οι στρατιώτες εύκολα μπαίνουν τώρα στον σκοτεινό όρος των Ελαιών δεν χρειάζονται Ιούδα και οδηγούν αυτούς που ακόμα περπατούν στους δρόμους, που ακόμα φωνάζουν, που ακόμα διεκδικούν, εύκολα τους οδηγούν στις φυλακές αυτούς « τους φίλους».
Και μετά στους τρομαχτικά άδειους κεντρικούς δρόμους όλων των μεγαλουπόλεων του κόσμου αναβοσβήνουν τα λαμπιόνια τα χρωματιστά ακούγονται τα χαρούμενα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια…αλλά εγώ είμαι πάντα στους μικρούς παράδρομους κι ακούω αυτό το υπέροχο,
Ω φίλοι κανένας φόβος μη μας χωρίσει…μην σκανδαλιστείτε που θα με δείτε αδύναμο…μείνετε μαζί μου …γιατί εσείς θα φέρετε στον κόσμο το κρασί από τα αμπέλια της ζωής…

Καλά Χριστούγεννα.

Αθηνά Τσάκαλου

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΗΜ. ΣΦΑΓΗΣ: 16/12/2009



Εδώ θα μείνεις να ξεσκίσεις τις σάρκες
σφάξε τα μοσχάρια, σφάξε τ’ αρνιά
βάλε τα στα τσιγκέλια με το αίμα να στάζει σε λεκάνες
έτσι,
ανάποδα να κρέμονται με τις γλώσσες έξω.
Δε σου φτάνει το αίμα, σφάξε κι άλλα μοσχάρια
φάε τα σπλάχνα, τα μπούτια, το στήθος
γλείψε τα κόκκαλα, ρούφα τα μάτια, μάσα τις γλώσσες.
Τύλιξε τα συκώτια με τ’ άντερα, με σκέπη
πιπίλησε τα παΐδια και δάγκωσε τα γλυκάδια
δάγκωσέ τα! δάγκωσε τα με δύναμη!
Βάλε κρασί στα ποτήρια
στην υγειά σου, χρόνια πολλά, χρόνια νεκρά, ζώα νεκρά, λείψανα / κουφάρια,
οι οδηγίες γραμμένες με το χέρι, τα χοντρά γυαλιά πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Εκεί,
εκεί στο σκονισμένο δωμάτιο το χώμα είναι προσεκτικά στοιβαγμένο
κόκκο κόκκο, σπιθαμή προς σπιθαμή σε τέλεια συμφωνία.
Μίλα σιγανά, δείξε το πρoσωπό σου, ζήτα συγνώμη, βγες έξω και ξαναμπές.


Τούρκοι και Ελληνες ψαράδες πιασμένοι σε δίχτυα φιλίας

«Αλλοι οι νόμοι της στεριάς και άλλοι της θάλασσας» λένε οι νησιώτες, και όπως φαίνεται ισχύει. Μαθήματα καλής γειτονίας παρέδωσαν Τούρκοι ψαράδες που με δική τους πρωτοβουλία επέστρεψαν σε Ελληνα συνάδελφό τους από τη Χίο τα 2.000 μέτρα δίχτυα, που είχε κατασχέσει τουρκικό λιμενικό επειδή τα είχε «ρίξει» σε τουρκικά χωρικά ύδατα.
«Ξαφνικά, στις 6 Ιουνίου μου τηλεφώνησε ο Σιακίρ, ένας γνωστός μου Τούρκος ψαράς από την Κάτω Παναγιά (Ciftlik Koy)» θυμάται σήμερα ο κ. Τάσος Φούτσος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και «εθελοντής» διερμηνέας ελληνικών - τουρκικών, μιας και ως Ιμβριος κατέχει άψογα τις δύο γλώσσες. «Ο Τούρκος αλιεύς με ενημέρωσε ότι σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής μάζεψε τα δίχτυα ενός Χιώτη. «Τον είδαμε την επομένη που γύρισε και τα έψαχνε» μου εξήγησε «θέλαμε να τον ενημερώσουμε αλλά δεν είχαμε κώδικα επικοινωνίας. Γι' αυτό χρειάζομαι τη βοήθειά σου! Θέλω να του πεις να μην ανησυχεί, θα τα πάρουμε τα δίχτυα του και θα του τα επιστρέψουμε σύντομα»». Το κόστος των διχτυών κυμαίνεται στα 1.500 ευρώ και το περιστατικό συνέβη στις αρχές της κατ' εξοχήν αλιευτικής περιόδου.
Στην «άλλη πλευρά»
Παλαιότερα, στις ταραγμένες δεκαετίες του '50 και του '60 οι συλλήψεις αλιέων εκατέρωθεν ήταν μια συνήθης τακτική. Σήμερα, ωστόσο, τα πνεύματα εν πολλοίς έχουν ηρεμήσει. «Οταν το Λιμενικό εντοπίζει ψαράδες που έχουν περάσει από την «άλλη πλευρά», τους λέει απλώς να απομακρυνθούν» υπογραμμίζει τοπικός παράγοντας. Είναι κοινό μυστικό ότι εντός θαλάσσης οι ισορροπίες αλλάζουν. «Ψαρεύουμε πλάι πλάι» ομολογεί ψαράς της περιοχής «χωρίς να δίνουμε και τόση σημασία στους τύπους. Και συνεργαζόμαστε στενά. Για παράδειγμα ανταλλάσσουμε ψάρια ανάλογα με τη ζήτηση που έχουν: οι σκορπίνες «χτυπάνε» ψηλές τιμές στην ελληνική ψαραγορά, ενώ στην Τουρκία δεν τις αγοράζει κανείς». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, τα δίχτυα κατασχέθηκαν, κατόπιν καταγγελίας.
Το σχέδιο «δράσης» ήταν απλό και αποτελεσματικό. Στις 11/12 τα εν λόγω δίχτυα θα έβγαιναν σε πλειστηριασμό και θα τα αποκτούσε όποιος θα έδινε την καλύτερη προσφορά. «Οι σύλλογοι αλιέων στον Τσεσμέ και την Κάτω Παναγιά συνεννοήθηκαν μεταξύ τους για το συμβάν» διηγείται ο κ. Φούτσος. «Ετσι, έπεσε «σύρμα» σε όλους να μην διεκδικήσουν τα χιώτικα δίχτυα. Παράλληλα έκαναν «πέρα» τον καταγγέλλοντα». Προηγουμένως, η τουρκική πλευρά είχε ενημερώσει τον «διαμεσολαβητή» ότι η τιμή εκκίνησης για τα λάφυρα θα ήταν τα 460 ευρώ, 920 τουρκικές λίρες δηλαδή. Εν συνεχεία, ρώτησαν αν ο Ελληνας συνάδελφος διετίθετο να δώσει το αντίτιμο αυτό. Ο Χιώτης ψαράς, όταν έμαθε έπειτα από τόσο μεγάλο διάστημα ότι η «πραμάτεια» του είχε διασωθεί, χάρηκε πολύ και δήλωσε έτοιμος να τους μεταβιβάσει στην τράπεζα το ποσό. «Εκείνοι, όμως, αρνήθηκαν. «Θα μας τα δώσει μετά, όταν τα φέρουμε στη Χίο» απάντησαν με σιγουριά».
Εύκολο βέβαια να το λες, δύσκολο να το κάνεις. «Μου φάνηκε τρελό κάτι τέτοιο. Απαιτείται πολλή γραφειοκρατία, χρειάζονται βίζα για να έλθουν και τα δίχτυα έπρεπε να ελεγχθούν από το τελωνείο. Ετσι, τους πρότεινα να δοθεί ένα «μεσοπέλαγο» ραντεβού» σχολιάζει ο διερμηνέας «επέμειναν, όμως, «μη σε νοιάζει, θα τα καταφέρουμε»». Και όντως τα κατάφεραν - αφού πάταξαν ακόμα και το τέρας της γραφειοκρατίας. «Ο δήμαρχος, οι αρχές και η διεύθυνση τουρισμού της γείτονος βοήθησαν πολύ κάνοντας τα «στραβά μάτια»» σημειώνει ο κ. Φούτσος.
Δύο μέρες αργότερα η τουρκική «αντιπροσωπεία» -ο Σιακίρ, ηθικός αυτουργός της ευγενικής αυτής κίνησης, με δύο φίλους του- με κοστούμια περίμενε όλο ανυπομονησία τον Κώστα για να του δώσει ό, τι του ανήκε.
Γνωστοί από τη θάλασσα
«Πλησίασαν οι δύο πλευρές και ξάφνου αγκαλιάστηκαν. Εγώ έμεινα άναυδος. «Γνωρίζεστε;» ρώτησα στα τουρκικά. «Μα φυσικά! Από το πέλαγος»». Μετά τους εναγκαλισμούς ακολούθησε ανταλλαγή δώρων και φυσικά... ουζάκια. Οταν μιλάμε, άλλωστε, για ελληνοτουρκική φιλία, το φαγοπότι είναι προαπαιτούμενο. «Ο Χιώτης ψαράς για να ευχαριστήσει τους συναδέλφους είχε οργανώσει ένα κέρασμα, στο οποίο συμμετείχε η ευρύτερη οικογένειά του - ανίψια, ξαδέλφια, εγγόνια. Γίναμε, λοιπόν, μια μεγάλη πολύβουη παρέα» περιγράφει με συγκίνηση ο Ιμβριος μεταφραστής. «Ο Σιακίρ έλεγε συνέχεια «πώς να το μεταφέρω στους δικούς μου στην Τουρκία αυτό που συμβαίνει σήμερα εδώ!;». Είναι αλήθεια ότι η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ζεστή και μιλήσαμε για τα πάντα».
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι δύο πλευρές συνεργάζονται, και δη με επιτυχία. «Είχαμε βοηθήσει παλαιότερα τον Σιακίρ στην αναζήτηση του ξαδέλφου του ψαρά, που είχε χαθεί με τη βάρκα του» αναφέρει ο κ. Φούτσος. «Ο ίδιος, δυστυχώς, δεν βρέθηκε ποτέ, αλλά εντοπίστηκε από ελληνικό ελικόπτερο η βάρκα του».
«Η γειτονία προϋποθέτει τη συνεργασία και την προσέγγιση. Αλλιώς πάμε χαμένοι» σχολιάζει ο κ. Γιάννης Μακριδάκης, συγγραφέας και δημοσιογράφος σε τοπικές εφημερίδες της Χίου. «Πριν από δέκα χρόνια όταν μιλούσαμε για ελληνοτουρκική φιλία, ο κόσμος μας κοιτούσε παράξενα. Σήμερα, ξεφυτρώνουν συνεχώς φροντιστήρια όπου παραδίδονται εκτός των άλλων και τουρκικά».

Ιωάννα Φωτιάδη

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

3ημερο δράσεων-εκδηλώσεων-συζητήσεων από το ΡΕΣΑΛΤΟ και την τοπική Συνέλευση Εξεγερμένων

Στην ανοιχτή συνέλευση της Παρασκευής 12/12 στο ΡΕΣΑΛΤΟ, στο πλαίσιο της Συνέλευσης Εξεγερμένων από Σαλαμίνα, Πέραμα, Κερατσίνι, Δραπετσώνα, Νίκαια, ανταλλάχθηκαν εκτιμήσεις γύρω από τις αστυνομικές εισβολές στο ΡΕΣΑΛΤΟ, στο Δημαρχείο Κερατσινίου αλλά και για το ευρύτερο κατασταλτικό κλίμα των ημερών και δρομολογήθηκε ένα 3ημερο δράσεων-εκδηλώσεων-συζητήσεων.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί το πρόπλασμα της αφίσας που θα καλεί σε αυτό το 3ήμερο, ενώ για το βράδυ του Σαββάτου 19/12 δρομολογείται συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης από τη μουσική κολλεκτίβα ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ (το μέρος δεν έχει καθοριστεί ακόμα και θα ανακοινωθεί από σχετική αφίσα των συντρόφων τις επόμενες μέρες).


Κερατσίνι, απόγευμα σαββάτου 5/12

βίαιη αστυνομική εισβολή χωρίς εισαγγελέα, επίδειξη εντάλματος ή κάποια αιτιολόγηση στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ, πολύωρες άκαρπες «έρευνες» ενώ τα τηλεοπτικά κανάλια καθ’ υπαγόρευση Χρυσοχοϊδη μιλούν για «γιάφκα» και «ορμητήριο επιθέσεων», ένα μπιτόνι με πετρέλαιο θέρμανσης για τη σόμπα του στεκιού και μερικά άδεια μπουκάλια μπύρας που βαφτίζονται «υλικά παρασκευής εκρηκτικών υλών», κάποια εργαλεία και 7 μαυροκόκκινες σημαίες που βαφτίζονται «όπλα», 22 άνθρωποι σε έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο που βαφτίζονται «εγκληματική οργάνωση», τους αποδίδονται κακουργήματα και καλούνται να καταβάλλουν το ασύλληπτο ποσό των 51.000 ευρώ για να μην προφυλακιστούν, 42 αλληλέγγυοι/ες που συλλαμβάνονται μετά από αστυνομική εκκένωση του κατειλημμένου δημαρχείου το οποίο είχαν μετατρέψει σε κέντρο αντιπληροφόρησης, 3 ασφαλίτικα αναποδογυρισμένα έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ όταν άλλη ομάδα δεκάδων εξοργισμένων συντρόφων/ισσών φτάνει με πορεία στο μπατσοκρατούμενο στέκι.


ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ

ότι, με «όπλα» μας την ανατρεπτική συνείδηση, την εξεγερτική ευαισθησία και το πάθος για την ελευθερία, αποτελούμε «ορμητήριο επίθεσης» κατά του πολιτισμού της εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας, των διακρίσεων και της υποταγής, αποτελούμε «χώρο παρασκευής εκρηκτικών» κοινωνικών διεργασιών κατά της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, των κομμάτων, των ΜΜΕ, των εργατοπατέρων, του κράτους και των απολογητών του.


ΡΕΣΑΛΤΟ

στην κρατική τρομοκρατία και τον κανιβαλισμό των ΜΜΕ,
στη στοχοποίηση των αυτοδιαχειριζόμενων στεκιών και καταλήψεων,
στα νέα ιδιώνυμα και την ποινικοποίηση του φρονήματος,
στην κατασκευή κατηγορητηρίων και την ομηρία αγωνιζόμενων ανθρώπων.


Σάββατο 19/12, 12:00, Πλ. Λαού, Κερατσίνι: ΠΟΡΕΙΑ ενάντια στην κρατική τρομοκρατία.


Κυριακή 20/12, 14:00, στο παρκάκι έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ: Συλλογική κουζίνα-γλέντι μέχρι το βράδυ (φέρνουμε φαγητά, κρασί και καλή διάθεση και συν-τροφιάζουμε)


Δευτέρα 21/12, 19:00, στο ΡΕΣΑΛΤΟ: ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την αστυνομική εισβολή στο ΡΕΣΑΛΤΟ και στο Δημαρχείο Κερατσινίου, για τις διώξεις και τις δικαστικές ομηρίες που έχουν ακολουθήσει και το ευρύτερο κατασταλτικό κλίμα των ημερών.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Οικονομικη ενισχυση για τις εγγυήσεις των συλληφθεντων του αναρχικου ΡΕΣΑΛΤΟ

Ύστερα από την αστυνομική έφοδο το απόγευμα του Σαββάτου 5 Δεκέμβρη στον χώρο του Ρεσάλτο, οι 22 σύντροφοι και συντρόφισσες αφέθηκαν ελεύθεροι από τα δικαστήρια του Πειραιά τα ξημερώματα της Τρίτης 8 Δεκέμβρη.

Για την μη προφυλάκισή τους αλλά και για να αφεθούν ελεύθεροι έως την εκδίκαση της υπόθεσης, τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι καθώς και υψηλές χρηματικές εγγυήσεις.

Το συνολικό χρηματικό ποσό των εγγυήσεων ανέρχεται στα 51.000 ευρό.

Πιο συγκεκριμένα: σε έναν από τους συλληφθέντες η εγγύηση είναι 15.000 ευρό, σε τρεις από 5.000 ευρό ο καθένας-καθεμία και σε άλλους-ες εφτά η εγγύηση είναι από 3.000 ευρό.

Το σύνολο των χρηματικών εγγυήσεων πρέπει να κατατεθεί έως την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη αλλά για να αποφευχθούν τυχόν γραφειοκρατικές εμπλοκές τα χρήματα της οικονομικής ενίσχυσης είναι σκόπιμο να συγκεντρωθούν έως την Τρίτη 15 Δεκέμβρη.

Για την οικονομική ενίσχυση των 22 συλληφθέντων του Ρεσάλτο, λοιπόν, αλλά και για την έγκαιρη αποπληρωμή των χρηματικών τους εγγυήσεων, συγκροτήθηκε ταμείο αλληλεγγύης.

Η συνδρομή όλων μας σε αυτό κρίνεται απαραίτητη έτσι ώστε τις επόμενες ημέρες να μαζευτεί το συνολικό ποσό των υψηλών χρηματικών εγγυήσεων.

Για τον λόγο αυτό αλλά και για την αμεσότερη και βέβαιη συγκέντρωση των χρημάτων επικοινωνήστε με το κινητό τηλέφωνο 6973657960 ή με την ηλεκτρονική διεύθυνση tameio22@espiv.net


Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

ΤΡΙΤΗ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2009



Η όμορφη πόλη, οι φωνές, η κοκκινόλευκη κορδέλα, οι ένστολοι, τα κράνη στη σειρά, τα σάπια δόντια της εξουσίας, τα χάρτινα κορμιά πάλλονται ρυθμικά. Κοιτάς ψηλά, ο ουρανός χωρίς αστέρια, οι δρόμοι απειλητικά άδειοι, παρκάρεις άνετα στη Σοφοκλέους, νηνεμία, τούτη η σιωπή ετοιμάζει πανηγύρι, οι άνθρωποι ανοίγουν το βήμα, ακούς συνθήματα, η θέρμη του ξεσηκωμού διαπερνά τα σώματα, απόψε στη συναυλία θα μείνεις όρθιος ως το τέλος, το ταξίδι αρχίζει σε λίγο και η μάνα του Αλέξη στην πλατεία.

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

Ψήφισμα αρ. 284


Μετά από τα θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν στην πόλη μας, το Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου κατά πλειοψηφία (των κ. Δημητρίου Μουρίκη και κας Σοφίας Θωμάρεη εχόντων την άποψη ότι πρέπει να γίνει δεκτό το υποβληθέν δικό τους ψήφισμα) αποφάσισε:

1ον/ Δηλώνουμε ότι δεν ανεχόμαστε στην πόλη μας την κρατική καταστολή για πολιτικές πράξεις και ενέργειες.

2ον/ Καταγγέλλουμε την επίθεση της αστυνομίας στον πολιτικό χώρο ΡΕΣΑΛΤΟ του Κερατσινίου και το Δημαρχιακό Μέγαρο.

3ον/ Η πολιτική κίνηση ΡΕΣΑΛΤΟ λειτουργεί και δραστηριοποιείται στην πόλη μας με πολιτικές, καλλιτεχνικές, πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις.

4ον/ Ζητάμε να αφεθούν ελεύθεροι οι 64 συλληφθέντες πολίτες που συνελήφθησαν στην πόλη μας.

5ον/ Δηλώνουμε ότι κανένα αδίκημα ή καταστροφή δεν συντελέστηκε στο Δημαρχιακό Μέγαρο.

6ον/ Η πράξη εισόδου στο Δημαρχείο των 42 συλληφθέντων για μας είναι μια καθαρά πολιτική πράξη και την αποδεχόμαστε.

7ον/ Καταγγέλλουμε τα ΜΜΕ που διαστρέβλωσαν και παραποίησαν τα γεγονότα συνειδητά ή από λάθος πληροφόρηση.

8ον/ Η Διοίκηση του Δήμου να οργανώσει συνέντευξη τύπου για να αποκαταστήσει την αλήθεια, διότι στην πόλη μας θεωρούμε θεμιτή την πολιτική πράξη.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΛΕΟΝΤΙΑΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
1/ Υπουργό Προστασίας του Πολίτη
2/ Υπουργό Εσωτερικών και Αποκέντρωσης
3/ Εισαγγελία Πειραιά
4/ ΜΜΕ

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ

5:10 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ‘ΡΕΣΑΛΤΟ’ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ. ΠΡΟΣΑΓΟΝΤΑΙ 21 ΑΤΟΜΑ.


7:00 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΑΟΥ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 100 ΑΤΟΜΩΝ. 3 ΑΤΟΜΑ ΠΡΟΣΑΓΟΝΤΑΙ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΩΣ ΜΟΧΛΟ ΠΙΕΣΗΣ.


10:30 ΤΑ ΜΑΤ, ΥΠΟ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΠΕΡΙ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ. 41 ΑΤΟΜΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΛΟΥΒΕΣ.


ENANΤΙΑ ΣΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΠΟΓΚΡΟΜ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΣΑΝ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.


ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ



άτομα από Βάκιλο


Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

ενα χρονο μετα

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΛΗ ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΝΑ

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ


Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ - ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Ανακοίνωση / Καταγγελία


Στις 13/10/2009 στην εταιρεία <<ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ& ΥΙΟΙ ΑΒΕΕ>> υπήρξε ένα εργατικό ατύχημα που κατέληξε σε θάνατο. Γι αυτό έγινε γνωστό.

Λίγες μέρες νωρίτερα ένας άλλος εργάτης έπεσε με βαρύ μηχάνημα (ονομαζόμενο ΤΑΠΕΡ), και ευτυχώς δεν σκοτώθηκε. Κανείς δεν έμαθε τίποτα.

Πόσα άραγε εργατικά ατυχήματα που αντιμετωπίζονται δια της σιωπής, λόγω του φόβου της απόλυσης, γίνονται σ’ αυτήν την εταιρεία; Είναι αλήθεια ότι οι εργάτες εκβιάζονται με απολύσεις εάν δεν βγάζουν μεγαλύτερη παραγωγή; Είναι αλήθεια ότι υπερβαίνουν το ωράριό τους χωρίς να πληρώνονται; Είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι φοβούνται να μιλήσουν για τα εργασιακά τους προβλήματα;

Απ΄όσο γνωρίζουμε οι εργαζόμενοι δεν καλύπτονται από την δράση κάποιου σωματείου (λόγω τρομοκράτησής τους από την εταιρεία).

Τι ενέργειες έχουν κάνει για όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω,

Το Εργατικό Κέντρο Σαλαμίνας

Ο Δήμος Σαλαμίνας που εισπράττει από την εταιρεία ανταποδοτικά τέλη

Η Νομαρχία Πειραιά που γνωμοδότησε υπέρ της επέκτασης της ανεξέλεγκτης λειτουργίας της εταιρίας (λατομείο-έτοιμο μπετόν)

Η Περιφέρεια που ενέκρινε την επέκτασή της,

ώστε να διασφαλίζονται οι σωστές συνθήκες εργασίας στην αναφερόμενη εταιρεία;

Πως θα διασφαλισθεί και από ποιόν η εξάλειψη του εργασιακού μεσαίωνα σ’αυτήν;

Πως θα διασφαλισθεί η ζωή και η σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων;

ΖΗΤΑΜΕ να ελεγχθούν και διερευνηθούν οι συνθήκες εργασίας, ασφάλειας και υγιεινής.

ΖΗΤΑΜΕ να πάρουν θέση άμεσα όλοι οι πιο πάνω εμπλεκόμενοι φορείς και οι βουλευτές της Β’ Πειραιά.


Σαλαμίνα 29/11/2009

Τ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ


η αρχειοθήκη μας

Χωρίς παρεξήγηση..

1.Κάθε ανάρτηση του blog εκφράζει μονάχα τον αρθρογράφο της_
2.Κάθε ιστορική αναφορά που παρατίθεται στο blog εχθρεύεται τις διαδρομές του πατριωτικού σπαραγμόύ ή της υπερηφάνειας._

.
Powered By Blogger